Nowe typy kolorów CSS i przestrzenie kolorów, funkcje trygonometryczne CSS oraz interfejs View Transfers API.
O ile nie zaznaczono inaczej, poniższe zmiany dotyczą najnowszej wersji wersji beta Chrome na systemy Android, ChromeOS, Linux, macOS i Windows. Więcej informacji o funkcjach znajdziesz, klikając odpowiednie linki lub korzystając z listy na ChromeStatus.com. Chrome 111 jest w wersji beta od 9 lutego 2023 r. Najnowsze wersje możesz pobrać ze strony Google.com na komputer lub ze Sklepu Google Play na urządzeniu z Androidem.
CSS
Nowe typy kolorów i spacje CSS
Wszystkie funkcje opisane w artykule Poziom koloru CSS – poziom 4 są teraz włączone. Obejmuje to 4 rodzaje kolorów niezależne od urządzenia (lab, Oklab, lch i Oklch), funkcję color() oraz zdefiniowane przez użytkownika przestrzenie kolorów dla gradientów i animacji.
Zapoznaj się z przewodnikiem po kolorach CSS w wysokiej rozdzielczości, aby dowiedzieć się więcej o tych nowych typach kolorów i spacjach.
Funkcja color-mix()
Niezwykle przydatna funkcja color-mix() z CSS Kolor 5 również dotyczy dostawy. Ta funkcja umożliwia mieszanie pewnej wartości procentowej jednego koloru w innym w dowolnej obsługiwanej przestrzeni kolorów. W tym przykładzie mieszano 10% wartości blue z wartością white w SRGB.
.item {
background-color: color-mix(in srgb, blue 10%, white);
}
Selektory CSS 4 Pseudoklasa :nth-child(an + b S)
Rozszerza :nth-child(an + b) i :nth-last-child(), aby umożliwić wybór selektora. Na przykład :nth-child(3 of .c) to trzeci element .c w danym elemencie nadrzędnym. Więcej informacji znajdziesz w artykule Większa kontrola nad wyborami typu :nth-child() dzięki składni of S.
Jednostki czcionek głównych CSS
Dodaje główne jednostki czcionek: rex, rch, ric i rlh do dotychczasowej głównej jednostki czcionki rem.
Funkcje trygonometryczne CSS
Funkcje trygonometryczne sin(), cos(), tan(), asin(), acos(), atan(), atan2() zostały dodane do wyrażeń matematycznych CSS.
Określanie stylu zapytań kontenera na potrzeby niestandardowych właściwości CSS
Dodaje funkcję style() do reguł @container, aby umożliwić stosowanie stylów na podstawie obliczonych wartości niestandardowych właściwości elementu nadrzędnego.
Właściwość baseline-source
Właściwość baseline-source umożliwia programistom stron internetowych określenie, czy pole wbudowanego poziomu powinno używać punktu odniesienia first czy last do wyrównania w ramach linii.
Internetowe interfejsy API
Ciąg znaków zasady uprawnień i uprawnień window-management
Chrome 111 dodaje ciąg window-management jako alias ciągów uprawnień window-placement i zasad uprawnień. Jest to część działań mających na celu zmianę nazw ciągów, które ostatecznie wycofujemy i usuwają dyrektywę window-placement. Zmiana terminologii zwiększa trwałość deskryptora wraz z rozwojem interfejsu Window Management API.
Media Session API: działania związane z prezentowaniem slajdów
Dodaje działania previousslide i nextslide do istniejącego interfejsu Media Session API.
ArrayBuffer z możliwością zmiany rozmiaru i SharedArrayBuffer z możliwością rozwoju
Rozszerz konstruktory ArrayBuffer, aby miały dodatkową maksymalną długość, która umożliwia lokalny wzrost i zmniejszanie buforów. Wydłużono też SharedArrayBuffer, aby wydłużyć czas przechowywania, co pozwala na miejscowy wzrost.
Reguły spekulacyjne: klucz zasad dotyczących stron odsyłających
Rozszerza to składnię reguł spekulacyjnych, dzięki czemu deweloperzy mogą określać zasady dotyczące stron odsyłających do używania z żądaniami spekulacyjnymi wywoływanymi przez reguły spekulacyjne. Spowoduje to również ponowne wprowadzenie „wystarczająco rygorystycznych zasad dotyczących stron odsyłających”. .
Strumieniowanie deklaratywnego shadow DOM
Zapewnia to obsługę strumieniowania przez dołączenie cienia do początkowego, a nie zamykającego tagu szablonu.
Wyświetl interfejs Migrates API
Umożliwia tworzenie dopracowanych przejść w aplikacjach jednostronicowych przez tworzenie zrzutów widoków i umożliwianie zmiany DOM bez nakładania się stanów. Użyj przejść z widokiem, aby utworzyć niestandardowe przejścia, lub użyj prostego domyślnego przejścia, aby poprawić wrażenia użytkowników.
Więcej informacji i przykładowe przejścia znajdziesz w artykule dla deweloperów Chrome.
Skalowalne rozszerzenia do kodowania wideo w WebRTC
To rozszerzenie definiuje standardową metodę wyboru między możliwymi konfiguracjami Scalable Video Coding (SVC) na wychodzącej ścieżce wideo WebRTC.
Atrybut WebXR enabledFeatures
Zwraca zestaw funkcji, które zostały włączone w przypadku tego elementu (XRSession), określone przez XRSessionInit, oraz funkcje domniemane wymagane przez specyfikację danego trybu i funkcji. W przypadku danej sesji wartość ta będzie obejmować wszystkie requiredFeatures, ale może być podzbiorem wartości optionalFeatures. Większość funkcji ma alternatywne sposoby wykrywania, czy zostały przyznane. Jednak w przypadku niektórych funkcji sygnał o tym, czy dana funkcja została włączona czy nie, może być ściśle powiązany z danymi o niedostępnej funkcji, która nie jest obecnie dostępna. Wysyłając zapytanie enabledFeatures, możesz określić, czy powinny się wyświetlić przydatne wskazówki (np. dotyczące ulepszenia lub rozpoczęcia śledzenia) albo czy funkcja nigdy nie będzie obsługiwana w bieżącej sesji.
Trwa testowanie origin
W Chrome 111 możesz włączyć opisane poniżej testy origin.
Wycofanie wersji próbnej polegającej na usunięciu ominięcia CSP connect-src w Web Payment API
Wycofujemy możliwość pomijania przez interfejs Web Payment API zasady CSP Connect-src podczas pobierania pliku manifestu. Po tym terminie zasada CSP danej witryny Connect-src będzie musiała zezwalać na adres URL formy płatności określony w wywołaniu PaymentRequest, a także na wszystkie inne adresy URL, z których ta metoda łączy się w celu pobrania pliku manifestu.
Ta możliwość ominięcia jest usunięta w Chrome 111 w ramach odwrotnej wersji próbnej origin z wersji 111 do 113. Dotyczy to deweloperów, którzy muszą tymczasowo ponownie włączyć ominięcie zabezpieczeń. Aby skorzystać z tej opcji, zarejestruj się w ramach testu wstecznego wycofywania dotyczącego pomijania CSP connect-src.
Obraz w obrazie dokumentu
Document Picture-in-Picture API to nowy interfejs API otwierający okno zawsze na wierzchu, które można wypełnić dowolną treścią HTML. Jest to rozszerzenie istniejącego interfejsu Picture-in-Picture API, które umożliwia umieszczenie elementu HTMLVideoElement w oknie PIP. Dzięki temu twórcy stron internetowych mogą zapewnić użytkownikom większą wygodę korzystania z funkcji obraz w obrazie.
Zapoznaj się z dokumentacją dotyczącą funkcji obrazu w obrazie dokumentu.
Zarejestruj się, aby wziąć udział w testowaniu origin obrazu w obrazie.
Wycofania i usuwanie
Ta wersja Chrome wprowadza informacje o wycofaniach i usunięciach wymienionych poniżej. Na ChromeStatus.com znajdziesz listy planowanych wycofania, obecnie wycofanych funkcji i wcześniejszych usunięć.
W tej wersji Chrome usunięto 3 funkcje.
Usuń Instrumenty płatnicze
PaymentInstruments to internetowy interfejs API, który wspiera instalację aplikacji do płatności niezwiązanych z JIT (patrz https://w3c.github.io/payment-handler/). Został on opracowany z założeniem, że przeglądarka będzie przechowywać rzeczywiste szczegóły instrumentu płatności, co nie było prawdą i zawiera pewne wycieki prywatności. Nie wyświetliła się też w żadnej innej przeglądarce i nie zauważyliśmy, by zainteresowali się nią inni dostawcy przeglądarek. W związku z tym ten interfejs API został wycofany i usunięty.
Usuń pominięcie CSP connect-src w interfejsie Web Payment API
Wycofaj możliwość pomijania zasady CSP connect-src przez interfejs Web Payment API podczas pobierania pliku manifestu. Po usunięciu tego usunięcia zasady CSP witryny connect-src będą musiały zezwalać na adres URL formy płatności określony w wywołaniu PaymentRequest, a także inne adresy URL, z których poszczególne metody mogą pobierać plik manifestu.
Zapoznaj się z informacjami w ramach testowania origin, aby dowiedzieć się, w jaki sposób możesz skorzystać z wersji testowej wycofywania, aby mieć więcej czasu na wprowadzenie wymaganych zmian w związku z tym usunięciem.
Tożsamość sprzedawcy w canmakepayment zdarzeniu
Zdarzenie service worker canmakepayment informuje sprzedawcę, czy użytkownik ma kartę zapisaną w zainstalowanej aplikacji płatniczej. Służył on do dyskretnego przekazywania danych o pochodzeniu i arbitralnych danych sprzedawcy do skryptu service worker ze źródła aplikacji płatniczej. Ta komunikacja między domenami miała miejsce w trakcie konstrukcji PaymentRequest w języku JavaScript i nie wymagała gestu użytkownika i nie wyświetlała interfejsu. Ten dyskretny fragment danych został usunięty ze zdarzenia canmakepayment i intencji IS_READY_TO_PAY w Androidzie.