chrome.webviewTag

Opis

Użyj tagu webview, aby aktywnie wczytywać treści na żywo z internetu przez sieć i osadzać je w aplikacji Chrome. Aplikacja może kontrolować wygląd tagu webview i wchodzić w interakcje z treściami internetowymi, inicjować nawigację na osadzonej stronie internetowej, reagować na zdarzenia błędów, które w niej występują, i wykonywać inne działania (patrz Użycie).

Uprawnienia

webview

Typy

ClearDataOptions

Opcje określające, jakie dane mają być usuwane przez clearData.

Właściwości

  • od

    number opcjonalny

    Wyczyść dane zgromadzone w tym dniu lub po nim (w milisekundach od początku epoki, dostępne za pomocą metody getTime obiektu JavaScript Date). Jeśli nie jest obecny, domyślnie przyjmuje wartość 0 (co spowoduje usunięcie wszystkich danych przeglądania).

ClearDataTypeSet

Zbiór typów danych. Brakujące właściwości są interpretowane jako false.

Właściwości

  • appcache

    wartość logiczna opcjonalna

    pamięci podręczne aplikacji witryn,

  • Pamięć podręczna

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome 44 lub nowszy

    Od wersji Chrome 43. pamięć podręczna przeglądarki; Uwaga: podczas usuwania danych czyszczona jest cała pamięć podręczna, a nie tylko zakres, który określisz.

  • ciasteczka

    wartość logiczna opcjonalna

    Pliki cookie partycji.

  • fileSystems

    wartość logiczna opcjonalna

    systemy plików witryn,

  • indexedDB

    wartość logiczna opcjonalna

    dane IndexedDB witryn,

  • localStorage

    wartość logiczna opcjonalna

    dane przechowywane lokalnie przez witryny;

  • persistentCookies

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome 58 lub nowsza

    Trwałe pliki cookie partycji.

  • sessionCookies

    wartość logiczna opcjonalna

    Chrome 58 lub nowsza

    Pliki cookie sesji partycji.

  • webSQL

    wartość logiczna opcjonalna

    dane WebSQL witryn,

ContentScriptDetails

Chrome 44 lub nowszy

Szczegóły skryptu treści do wstrzyknięcia. Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji skryptów treści.

Właściwości

  • all_frames

    wartość logiczna opcjonalna

    Jeśli wartość parametru all_frames to true, oznacza to, że kod JavaScript lub CSS powinien zostać wstrzyknięty we wszystkie ramki bieżącej strony. Domyślnie wartość parametru all_frames to false, a kod JavaScript lub CSS jest wstrzykiwany tylko do ramki najwyższego poziomu.

  • css

    InjectionItems opcjonalny

    Kod CSS lub lista plików CSS, które mają być wstrzykiwane do pasujących stron. Są one wstrzykiwane w kolejności, w jakiej występują, zanim zostanie utworzony lub wyświetlony jakikolwiek DOM strony.

  • exclude_globs

    string[] opcjonalny

    Stosowane po dopasowaniach w celu wykluczenia adresów URL pasujących do tego wzorca. Ma naśladować słowo kluczowe @exclude w Greasemonkey.

  • exclude_matches

    string[] opcjonalny

    Wyklucza strony, do których w innych okolicznościach zostałby wstrzyknięty ten skrypt treści.

  • include_globs

    string[] opcjonalny

    Stosowany po dopasowaniach, aby uwzględniać tylko te adresy URL, które pasują też do tego wzorca. Ma naśladować słowo kluczowe @include Greasemonkey.

  • js

    InjectionItems opcjonalny

    Kod JavaScript lub lista plików JavaScript, które mają być wstrzykiwane na pasujące strony. Są one wstawiane w kolejności, w jakiej się pojawiają.

  • match_about_blank

    wartość logiczna opcjonalna

    Określa, czy skrypt treści ma być wstawiany na stronach about:blank i about:srcdoc. Skrypty treści będą wstrzykiwane na stronach tylko wtedy, gdy ich odziedziczony adres URL będzie pasować do jednego ze zadeklarowanych wzorców w polu matches. Adres URL dziedziczenia to adres URL dokumentu, który utworzył ramkę lub okno. Skryptów treści nie można wstawiać w ramkach w piaskownicy.

  • pasuje do

    string[]

    Określa, na których stronach ma zostać wstrzyknięty ten skrypt treści.

  • nazwa

    ciąg znaków

    Nazwa skryptu treści do wstrzyknięcia.

  • run_at

    RunAt opcjonalny

    Najwcześniejszy moment, w którym kod JavaScript lub CSS zostanie wstrzyknięty do karty. Domyślnie jest to „document_idle”.

ContentWindow

Przekazywanie uchwytu do przesyłania wiadomości do okna gościa.

Właściwości

  • postMessage

    pusty,

    Wysyła wiadomość do osadzonej treści internetowej, o ile wyświetla ona stronę z docelowego źródła. Ta metoda jest dostępna po załadowaniu strony. Nasłuchuj zdarzenia contentload, a potem wywołaj metodę.

    Gość będzie mógł wysyłać odpowiedzi do osoby, która osadziła czat, publikując wiadomości w event.source w zdarzeniu wiadomości, które otrzyma.

    Ten interfejs API jest identyczny z interfejsem HTML5 postMessage API, który służy do komunikacji między stronami internetowymi. Aplikacja osadzająca może nasłuchiwać odpowiedzi, dodając detektor zdarzeń message do własnej ramki.

    Funkcja postMessage wygląda tak:

    (message: any, targetOrigin: string) => {...}

    • wiadomość

      każdy

      Obiekt wiadomości do wysłania do gościa.

    • targetOrigin

      ciąg znaków

      Określa, jakie musi być źródło okna gościa, aby zdarzenie zostało wysłane.

ContextMenuCreateProperties

Chrome 44 lub nowszy

Właściwości

  • zaznaczono

    wartość logiczna opcjonalna

    Stan początkowy pola wyboru lub opcji: true (prawda) w przypadku zaznaczenia i false (fałsz) w przypadku odznaczenia. W danej grupie opcji można wybrać tylko jedną opcję.

  • konteksty,

    [ContextType, ...ContextType[]] opcjonalnie

    Lista kontekstów, w których będzie wyświetlana ta pozycja menu. Jeśli nie zostanie podana, domyślnie przyjmuje wartość ['page'].

  • documentUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Umożliwia ograniczenie elementu tak, aby był stosowany tylko do dokumentów, których adres URL pasuje do jednego z podanych wzorców. (Dotyczy to również ramek). Szczegółowe informacje o formacie wzorca znajdziesz w artykule Wzorce dopasowania.

  • włączone

    wartość logiczna opcjonalna

    Informuje, czy ta pozycja menu kontekstowego jest włączona, czy wyłączona. Domyślna wartość to true.

  • id

    ciąg znaków opcjonalny

    Unikalny identyfikator, który ma zostać przypisany do tego elementu. Obowiązkowe w przypadku stron wydarzeń. Nie może być taki sam jak inny identyfikator tego rozszerzenia.

  • parentId

    string | number opcjonalnie

    Identyfikator elementu menu nadrzędnego. Dzięki temu element staje się elementem podrzędnym wcześniej dodanego elementu.

  • targetUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Podobnie jak documentUrlPatterns, ale umożliwia filtrowanie na podstawie atrybutu src tagów img/audio/video i atrybutu href tagów anchor.

  • tytuł

    ciąg znaków opcjonalny

    Tekst, który ma być wyświetlany w elemencie. Jest on wymagany, chyba że type ma wartość „separator”. Gdy kontekstem jest „selection”, możesz użyć w ciągu znaku %s, aby wyświetlić zaznaczony tekst. Jeśli na przykład wartość tego parametru to „Przetłumacz „%s” na język Pig Latin”, a użytkownik wybierze słowo „cool”, element menu kontekstowego dla tego wyboru będzie brzmiał „Przetłumacz „cool” na język Pig Latin”.

  • typ

    ItemType opcjonalny

    Typ elementu menu. Jeśli nie zostanie podany, domyślna wartość to „normal”.

  • onclick

    void optional

    Funkcja, która zostanie wywołana po kliknięciu elementu menu.

    Funkcja onclick wygląda tak:

    (info: OnClickData) => {...}

    • informacje

      OnClickData

      Informacje o klikniętym elemencie i kontekście, w którym nastąpiło kliknięcie.

ContextMenus

Chrome 44 lub nowszy

Właściwości

  • onShow

    Event<functionvoidvoid>

    Wywoływane przed wyświetleniem menu kontekstowego na tym elemencie webview. Można go użyć do wyłączenia tego menu kontekstowego, wywołując funkcję event.preventDefault().

    Funkcja onShow.addListener wygląda tak:

    (callback: function) => {...}

    • callback

      funkcja

      Parametr callback wygląda tak:

      (event: object) => void

      • zdarzenie

        obiekt

        • preventDefault

          pusty,

          Wywołaj tę funkcję, aby zapobiec wyświetlaniu menu kontekstowego.

          Funkcja preventDefault wygląda tak:

          () => {...}

  • utwórz

    pusty,

    Tworzy nowy element menu kontekstowego. Pamiętaj, że jeśli podczas tworzenia wystąpi błąd, możesz się o tym dowiedzieć dopiero po wywołaniu zwrotnej funkcji tworzenia (szczegóły będą dostępne w runtime.lastError).

    Funkcja create wygląda tak:

    (createProperties: object, callback?: function) => {...}

    • createProperties

      obiekt

      właściwości użyte do utworzenia elementu,

    • callback

      funkcja opcjonalna

      Parametr callback wygląda tak:

      () => void

    • returns

      string | number

      Identyfikator nowo utworzonego elementu.

  • usuń

    pusty,

    Usuwa element menu kontekstowego.

    Funkcja remove wygląda tak:

    (menuItemId: string | number, callback?: function) => {...}

    • menuItemId

      string | number

      Identyfikator elementu menu kontekstowego do usunięcia.

    • callback

      funkcja opcjonalna

      Parametr callback wygląda tak:

      () => void

  • removeAll

    pusty,

    Usuwa wszystkie elementy menu kontekstowego dodane do tego webview.

    Funkcja removeAll wygląda tak:

    (callback?: function) => {...}

    • callback

      funkcja opcjonalna

      Parametr callback wygląda tak:

      () => void

  • update

    pusty,

    Aktualizuje utworzony wcześniej element menu kontekstowego.

    Funkcja update wygląda tak:

    (id: string | number, updateProperties: object, callback?: function) => {...}

    • id

      string | number

      Identyfikator elementu do zaktualizowania.

    • updateProperties

      obiekt

      Właściwości do zaktualizowania. Akceptuje te same wartości co funkcja create.

    • callback

      funkcja opcjonalna

      Parametr callback wygląda tak:

      () => void

ContextMenuUpdateProperties

Chrome 44 lub nowszy

Właściwości

  • zaznaczono

    wartość logiczna opcjonalna

    Stan pola wyboru lub opcji: prawda, jeśli jest zaznaczone, i fałsz, jeśli nie jest zaznaczone. W danej grupie opcji można wybrać tylko jedną opcję.

  • konteksty,

    [ContextType, ...ContextType[]] opcjonalnie

    Lista kontekstów, w których będzie wyświetlana ta pozycja menu.

  • documentUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Umożliwia ograniczenie elementu tak, aby był stosowany tylko do dokumentów, których adres URL pasuje do jednego z podanych wzorców. (Dotyczy to również ramek). Szczegółowe informacje o formacie wzorca znajdziesz w artykule Wzorce dopasowania.

  • włączone

    wartość logiczna opcjonalna

    Informuje, czy ta pozycja menu kontekstowego jest włączona, czy wyłączona.

  • parentId

    string | number opcjonalnie

    Identyfikator elementu menu nadrzędnego. Dzięki temu element staje się elementem podrzędnym wcześniej dodanego elementu. Uwaga: nie możesz zmienić elementu tak, aby był podrzędny względem jednego z jego własnych elementów podrzędnych.

  • targetUrlPatterns

    string[] opcjonalny

    Podobnie jak documentUrlPatterns, ale umożliwia filtrowanie na podstawie atrybutu src tagów img/audio/video i atrybutu href tagów anchor.

  • tytuł

    ciąg znaków opcjonalny

    Tekst do wyświetlenia w elemencie.

  • typ

    ItemType opcjonalny

    Typ elementu menu.

  • onclick

    void optional

    Funkcja, która zostanie wywołana po kliknięciu elementu menu.

    Funkcja onclick wygląda tak:

    (info: OnClickData) => {...}

    • informacje

      OnClickData

      Informacje o klikniętym elemencie i kontekście, w którym nastąpiło kliknięcie.

ContextType

Chrome 44 lub nowszy

Różne konteksty, w których może pojawić się menu. Określenie „all” jest równoznaczne z połączeniem wszystkich innych kontekstów.

Typ wyliczeniowy

„all”

„page”

„frame”

„selection”

„link”

„editable”

„image”

„video”

"audio"

DialogController

Interfejs dołączony do zdarzeń DOM dialog.

Właściwości

  • anuluj

    pusty,

    Odrzuć okno. Odpowiednik kliknięcia przycisku Anuluj w oknie dialogowym confirm lub prompt.

    Funkcja cancel wygląda tak:

    () => {...}

  • OK

    pusty,

    Zaakceptuj okno. Odpowiednik kliknięcia OK w oknie dialogowym alert, confirm lub prompt.

    Funkcja ok wygląda tak:

    (response?: string) => {...}

    • odpowiedź

      ciąg znaków opcjonalny

      Ciąg odpowiedzi, który należy przekazać gościowi po zaakceptowaniu okna prompt.

DialogMessageType

Chrome 141 lub nowsza

Rodzaj okna modalnego, o którego wyświetlenie prosi gość.

Typ wyliczeniowy

„alert”

„confirm”

„prompt”

DownloadPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM download permissionrequest.

Właściwości

  • requestMethod

    ciąg znaków

    Typ żądania HTTP (np. GET) powiązany z żądaniem pobierania.

  • URL

    ciąg znaków

    Żądany adres URL pobierania.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to domyślne działanie, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

ExitReason

Chrome 141 lub nowsza

Ciąg znaków wskazujący przyczynę wyjścia.

Typ wyliczeniowy

„normal”

„abnormal”

„crashed”

„killed”

„oom killed”

„oom”

„nie udało się uruchomić”

„integrity failure”

FileSystemPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM filesystem permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    ciąg znaków

    Adres URL ramki, która prosi o dostęp do lokalnego systemu plików.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

FindCallbackResults

Zawiera wszystkie wyniki żądania wyszukiwania.

Właściwości

  • activeMatchOrdinal

    liczba

    Liczba porządkowa bieżącego dopasowania.

  • anulowano

    Wartość logiczna

    Wskazuje, czy to żądanie wyszukiwania zostało anulowane.

  • numberOfMatches

    liczba

    Liczba dopasowań searchText na stronie.

  • selectionRect

    SelectionRect

    Opisuje prostokąt wokół aktywnego dopasowania we współrzędnych ekranu.

FindOptions

Opcje żądania wyszukiwania.

Właściwości

  • do tyłu

    wartość logiczna opcjonalna

    Flaga, aby znaleźć pasujące wyniki w odwrotnej kolejności. Wartością domyślną jest false.

  • matchCase

    wartość logiczna opcjonalna

    Flaga dopasowania z uwzględnieniem wielkości liter. Wartością domyślną jest false.

FullscreenPermissionRequest

Chrome 43 lub nowszy

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM fullscreen permissionrequest.

Właściwości

  • pochodzenie

    ciąg znaków

    Pochodzenie ramki w elemencie webview, która zainicjowała żądanie pełnego ekranu.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

GeolocationPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM geolocation permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    ciąg znaków

    Adres URL ramki, która prosi o dostęp do danych geolokalizacyjnych.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to domyślne działanie, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

HidPermissionRequest

Chrome 125 lub nowsza

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM hid permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    ciąg znaków

    Adres URL ramki, która wysyła prośbę o dostęp do interfejsu HID API.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to domyślne działanie, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

InjectDetails

Szczegóły skryptu lub kodu CSS do wstrzyknięcia. Musisz ustawić właściwość kodu lub pliku, ale nie możesz ustawić obu jednocześnie.

Właściwości

  • kod

    ciąg znaków opcjonalny

    Kod JavaScript lub CSS do wstrzyknięcia.

    Ostrzeżenie: zachowaj ostrożność podczas korzystania z parametru code. Nieprawidłowe użycie może narazić aplikację na ataki typu cross-site scripting.

  • plik

    ciąg znaków opcjonalny

    Plik JavaScript lub CSS do wstrzyknięcia.

InjectionItems

Chrome 44 lub nowszy

Typ wstrzykiwanego elementu: kod lub zestaw plików.

Właściwości

  • kod

    ciąg znaków opcjonalny

    kod JavaScript lub CSS, który ma być wstrzykiwany do pasujących stron;

  • pliki

    string[] opcjonalny

    Lista plików JavaScript lub CSS, które mają być wstrzykiwane na pasujące strony. Są one wstrzykiwane w kolejności, w jakiej występują w tej tablicy.

LoadAbortReason

Chrome 141 lub nowsza

Ciąg znaków wskazujący, jaki typ przerwania wystąpił. Nie ma gwarancji, że ten ciąg znaków będzie zgodny wstecznie między wersjami. Nie wolno analizować jego treści ani podejmować na ich podstawie działań. Możliwe jest też, że w niektórych przypadkach zostanie zgłoszony błąd, którego nie ma na tej liście.

Typ wyliczeniowy

„ERR_ABORTED”

„ERR_INVALID_URL”

"ERR_DISALLOWED_URL_SCHEME"

"ERR_BLOCKED_BY_CLIENT"

„ERR_ADDRESS_UNREACHABLE”

„ERR_EMPTY_RESPONSE”

"ERR_FILE_NOT_FOUND"

"ERR_UNKNOWN_URL_SCHEME"

LoadPluginPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM loadplugin permissionrequest.

Właściwości

  • identyfikator

    ciąg znaków

    Ciąg identyfikatora wtyczki.

  • nazwa

    ciąg znaków

    Wyświetlana nazwa wtyczki.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia. Jest to zachowanie domyślne, jeśli funkcja deny nie jest wywoływana.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia;

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

MediaPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM media permissionrequest.

Właściwości

  • URL

    ciąg znaków

    Adres URL ramki, która prosi o dostęp do multimediów użytkownika.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to domyślne działanie, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

NewWindow

Interfejs dołączony do zdarzeń DOM newwindow.

Właściwości

  • podłączyć

    pusty,

    Dołącz żądaną stronę docelową do istniejącego elementu webview.

    Funkcja attach wygląda tak:

    (webview: object) => {...}

    • webview

      obiekt

      Element webview, do którego ma być dołączona strona docelowa.

  • odrzuć

    pusty,

    Anuluj prośbę o otwarcie nowego okna.

    Funkcja discard wygląda tak:

    () => {...}

PermissionType

Chrome 141 lub nowsza

Typ uprawnienia, o które prosisz.

Typ wyliczeniowy

„media”

„geolocation”

„pointerLock”

„pobierz”

"loadplugin"

„filesystem”

„fullscreen”

„hid”

PointerLockPermissionRequest

Typ obiektu request, który towarzyszy zdarzeniu DOM pointerLock permissionrequest.

Właściwości

  • lastUnlockedBySelf

    Wartość logiczna

    Określa, czy ramka wysyłająca żądanie była ostatnim klientem, który miał blokadę wskaźnika.

  • URL

    ciąg znaków

    Adres URL ramki, która wysyła żądanie blokady wskaźnika.

  • userGesture

    Wartość logiczna

    Określa, czy blokada wskaźnika została wywołana w wyniku gestu użytkownika.

  • allow

    pusty,

    Zezwól na prośbę o uprawnienia.

    Funkcja allow wygląda tak:

    () => {...}

  • odmówić,

    pusty,

    odrzucić prośbę o uprawnienia; Jest to domyślne działanie, jeśli funkcja allow nie jest wywoływana.

    Funkcja deny wygląda tak:

    () => {...}

SelectionRect

Opisuje prostokąt we współrzędnych ekranu.

Semantyka zawierania jest podobna do semantyki tablicy, tzn. współrzędna (left, top) jest uważana za zawartą w prostokącie, ale współrzędna (left + width, top) nie.

Właściwości

  • wysokość

    liczba

    Wysokość prostokąta.

  • w lewo

    liczba

    Odległość od lewej krawędzi ekranu do lewej krawędzi prostokąta.

  • góra

    liczba

    Odległość od górnej krawędzi ekranu do górnej krawędzi prostokąta.

  • szerokość

    liczba

    Szerokość prostokąta.

StopFindingAction

Chrome 141 lub nowsza

Określa, co zrobić z aktywnym dopasowaniem po zakończeniu sesji wyszukiwania. clear – usunie wyróżnienie aktywnego dopasowania; keep – zachowa wyróżnienie aktywnego dopasowania; activate – zachowa wyróżnienie aktywnego dopasowania i zasymuluje kliknięcie tego dopasowania przez użytkownika. Domyślne działanie to keep.

Typ wyliczeniowy

„clear”

„keep”

„activate”

WebRequestEventInterface

Chrome 44 lub nowszy

Interfejs, który zapewnia dostęp do zdarzeń webRequest na stronie gościa. Szczegółowe informacje o cyklu życia webRequest i powiązanych pojęciach znajdziesz w dokumentacji interfejsu API rozszerzeń chrome.webRequest. Uwaga: zdarzenie chrome.webRequest.onActionIgnored nie jest obsługiwane w przypadku komponentów WebView.

Aby zilustrować, jak użycie różni się od interfejsu API webRequest rozszerzeń, rozważmy ten przykładowy kod, który blokuje wszelkie żądania gości dotyczące adresów URL pasujących do *://www.evil.com/*:

webview.request.onBeforeRequest.addListener(
  function(details) { return {cancel: true}; },
  {urls: ["*://www.evil.com/*"]},
  ["blocking"]);

Ten interfejs obsługuje też deklaratywne reguły webRequest za pomocą zdarzeń onRequest i onMessage. Szczegółowe informacje o interfejsie API znajdziesz w declarativeWebRequest.

Pamiętaj, że warunki i działania w przypadku deklaratywnych żądań webRequest w widoku WebView powinny być tworzone na podstawie ich odpowiedników chrome.webViewRequest.*. Poniższy przykładowy kod deklaratywnie blokuje wszystkie żądania wysyłane do "example.com" w widoku internetowym myWebview:

var rule = {
  conditions: [
    new chrome.webViewRequest.RequestMatcher({ url: { hostSuffix: 'example.com' } })
  ],
  actions: [ new chrome.webViewRequest.CancelRequest() ]
};
myWebview.request.onRequest.addRules([rule]);

WindowOpenDisposition

Chrome 141 lub nowsza

Żądany sposób wyświetlania nowego okna.

Typ wyliczeniowy

„ignore”

„save_to_disk”

„current_tab”

"new_background_tab"

"new_foreground_tab"

"new_window"

"new_popup"

ZoomMode

Chrome 43 lub nowszy

Określa sposób obsługi powiększania w webview.

Typ wyliczeniowy

„per-origin”
Zmiany powiększenia będą utrzymywane w źródle powiększonej strony, tzn. wszystkie inne widoki internetowe w tej samej partycji, które są kierowane do tego samego źródła, również będą powiększone. Ponadto per-originzmiany powiększenia są zapisywane z domeną, co oznacza, że podczas przechodzenia do innych stron w tej samej domenie wszystkie będą powiększane w tym samym stopniu.

„per-view”
Zmiany powiększenia są widoczne tylko w tym widoku internetowym, a zmiany powiększenia w innych widokach internetowych nie mają wpływu na powiększenie tego widoku. Poza tym per-viewzmiany powiększenia są resetowane podczas nawigacji. Wczytywanie stron w widoku internetowym zawsze będzie się odbywać z użyciem współczynników powiększenia dla poszczególnych źródeł (w zakresie partycji).

„disabled”
Wyłącza wszystkie opcje powiększania w widoku internetowym. Treści wrócą do domyślnego poziomu powiększenia, a wszystkie próby zmiany powiększenia zostaną zignorowane.

Właściwości

contentWindow

Odwołanie do obiektu, którego można użyć do publikowania wiadomości na stronie gościa.

Typ

ContentWindow

contextMenus

Chrome 44 lub nowszy

Podobny do interfejsu ContextMenus API w Chrome, ale dotyczy webview zamiast przeglądarki. Użyj interfejsu webview.contextMenus API, aby dodać elementy do menu kontekstowego webview. Możesz wybrać typy obiektów, do których mają być stosowane dodatki do menu kontekstowego, np. obrazy, hiperlinki i strony.

Typ

ContextMenus

request

Interfejs, który zapewnia dostęp do zdarzeń webRequest na stronie gościa.

Typ

WebRequestEventInterface

Metody

addContentScripts()

Chrome 44 lub nowszy 
chrome.webviewTag.addContentScripts(
  contentScriptList: [ContentScriptDetails, ...ContentScriptDetails[]],
): void

Dodaje reguły wstrzykiwania skryptów dotyczących zawartości do elementu webview. Gdy webview przejdzie na stronę pasującą do co najmniej 1 reguły, zostaną wstrzyknięte powiązane z nią skrypty. Możesz programowo dodawać reguły lub aktualizować istniejące.

W tym przykładzie do elementu webview dodano 2 reguły: „myRule” i „anotherRule”.

webview.addContentScripts([
  {
    name: 'myRule',
    matches: ['http://www.foo.com/*'],
    css: { files: ['mystyles.css'] },
    js: { files: ['jquery.js', 'myscript.js'] },
    run_at: 'document_start'
  },
  {
    name: 'anotherRule',
    matches: ['http://www.bar.com/*'],
    js: { code: "document.body.style.backgroundColor = 'red';" },
    run_at: 'document_end'
  }]);
 ...

// Navigates webview.
webview.src = 'http://www.foo.com';

Możesz odłożyć wywołanie addContentScripts do momentu, w którym będziesz potrzebować wstrzyknąć skrypty.

Poniższy przykład pokazuje, jak zastąpić dotychczasową regułę.

webview.addContentScripts([{
    name: 'rule',
    matches: ['http://www.foo.com/*'],
    js: { files: ['scriptA.js'] },
    run_at: 'document_start'}]);

// Do something.
webview.src = 'http://www.foo.com/*';
 ...
// Overwrite 'rule' defined before.
webview.addContentScripts([{
    name: 'rule',
    matches: ['http://www.bar.com/*'],
    js: { files: ['scriptB.js'] },
    run_at: 'document_end'}]);

Jeśli strona webview została przekierowana do źródła (np. foo.com) i wywołuje funkcję webview.addContentScripts, aby dodać regułę „myRule”, musisz poczekać na następne przekierowanie, aby wstrzyknąć skrypty. Jeśli chcesz natychmiastowego wstrzyknięcia, executeScript zrobi to, co trzeba.

Reguły są zachowywane nawet wtedy, gdy proces gościa ulegnie awarii lub zostanie zakończony albo gdy webview zostanie ponownie przypisany do innego procesu.

Więcej informacji znajdziesz w dokumentacji skryptów treści.

Parametry

back()

chrome.webviewTag.back(
  callback?: function,
): void

Przechodzi do poprzedniego wpisu w historii, jeśli to możliwe. Odpowiednik: go(-1).

Parametry

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Chrome 44 lub nowszy

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean) => void

    • sukces

      Wartość logiczna

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

canGoBack()

chrome.webviewTag.canGoBack(): boolean

Wskazuje, czy można cofnąć się w historii. Stan tej funkcji jest buforowany i aktualizowany przed każdym wywołaniem loadcommit, więc najlepiej wywoływać ją w funkcji loadcommit.

Zwroty

  • Wartość logiczna

canGoForward()

chrome.webviewTag.canGoForward(): boolean

Wskazuje, czy można przejść do przodu w historii. Stan tej funkcji jest buforowany i aktualizowany przed każdym wywołaniem loadcommit, więc najlepiej wywoływać ją w funkcji loadcommit.

Zwroty

  • Wartość logiczna

captureVisibleRegion()

Chrome 50 lub nowsza 
chrome.webviewTag.captureVisibleRegion(
  options?: ImageDetails,
  callback: function,
): void

Rejestruje widoczny obszar widoku internetowego.

Parametry

  • Opcje

    ImageDetails opcjonalny

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (dataUrl: string) => void

    • dataUrl

      ciąg znaków

      Adres URL danych, który koduje obraz widocznego obszaru przechwyconej karty. Może być przypisany do właściwości „src” elementu graficznego HTML w celu wyświetlania.

clearData()

chrome.webviewTag.clearData(
  options: ClearDataOptions,
  types: ClearDataTypeSet,
  callback?: function,
): void

Usuwa dane przeglądania z partycji webview.

Parametry

  • Opcje określające, które dane mają zostać wyczyszczone.

  • Typy danych do wyczyszczenia.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

executeScript()

chrome.webviewTag.executeScript(
  details: InjectDetails,
  callback?: function,
): void

Wstrzykiwanie kodu JavaScript na stronę gościa.

Poniższy przykładowy kod wykorzystuje wstrzykiwanie skryptu, aby ustawić kolor tła strony gościa na czerwony:

webview.executeScript({ code: "document.body.style.backgroundColor = 'red'" });

Parametry

  • szczegóły

    InjectDetails

    Szczegóły skryptu do uruchomienia.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    (result?: any[]) => void

    • wynik

      any[] opcjonalny

      Wynik działania skryptu w każdej wstrzykniętej klatce.

find()

chrome.webviewTag.find(
  searchText: string,
  options?: FindOptions,
  callback?: function,
): void

Inicjuje żądanie wyszukiwania na stronie.

Parametry

  • searchText

    ciąg znaków

    Ciąg znaków do znalezienia na stronie.

  • Opcje

    FindOptions opcjonalny

    Opcje żądania wyszukiwania.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    (results?: FindCallbackResults) => void

    • wyniki

      FindCallbackResults opcjonalny

      Zawiera wszystkie wyniki żądania wyszukiwania. results można pominąć, jeśli nie jest używany w treści funkcji wywołania zwrotnego, np. jeśli wywołanie zwrotne służy tylko do określenia, kiedy żądanie wyszukiwania zostało zakończone.

forward()

chrome.webviewTag.forward(
  callback?: function,
): void

Przechodzi do przodu o 1 wpis w historii, jeśli to możliwe. Odpowiednik: go(1).

Parametry

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Chrome 44 lub nowszy

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean) => void

    • sukces

      Wartość logiczna

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

getAudioState()

Chrome 62 lub nowsza 
chrome.webviewTag.getAudioState(
  callback: function,
): void

Sprawdza stan dźwięku.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (audible: boolean) => void

    • audible

      Wartość logiczna

getProcessId()

chrome.webviewTag.getProcessId(): number

Zwraca wewnętrzny identyfikator procesu Chrome dla bieżącego procesu strony internetowej gościa, dzięki czemu podmioty osadzające mogą dowiedzieć się, na ilu gości wpłynie zakończenie procesu. Dwóch gości będzie współdzielić proces tylko wtedy, gdy należą do tej samej aplikacji i mają ten sam identyfikator partycji pamięci. Wywołanie jest synchroniczne i zwraca buforowany identyfikator bieżącego procesu. Identyfikator procesu nie jest taki sam jak identyfikator procesu systemu operacyjnego.

Zwroty

  • liczba

getUserAgent()

chrome.webviewTag.getUserAgent(): string

Zwraca ciąg znaków klienta użytkownika używany przez webview w przypadku żądań strony gościa.

Zwroty

  • ciąg znaków

getZoom()

chrome.webviewTag.getZoom(
  callback: function,
): void

Pobiera bieżący współczynnik powiększenia.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (zoomFactor: number) => void

    • zoomFactor

      liczba

      Aktualny współczynnik powiększenia.

getZoomMode()

Chrome 43 lub nowszy 
chrome.webviewTag.getZoomMode(
  callback: function,
): void

Pobiera bieżący tryb powiększenia.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (ZoomMode: ZoomMode) => void

    • ZoomMode

      ZoomMode

      Obecny tryb powiększenia webview.

go()

chrome.webviewTag.go(
  relativeIndex: number,
  callback?: function,
): void

Przechodzi do wpisu w historii za pomocą indeksu historii względem bieżącej nawigacji. Jeśli żądane przejście jest niemożliwe, ta metoda nie ma żadnego efektu.

Parametry

  • relativeIndex

    liczba

    Względny indeks historii, do którego ma przejść webview. Na przykład wartość 2 spowoduje przejście do przodu o 2 pozycje w historii (jeśli to możliwe), a wartość -3 spowoduje przejście do tyłu o 3 pozycje.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    (success: boolean) => void

    • sukces

      Wartość logiczna

      Wskazuje, czy nawigacja się powiodła.

insertCSS()

chrome.webviewTag.insertCSS(
  details: InjectDetails,
  callback?: function,
): void

Wstrzykiwanie CSS na stronie gościa.

Parametry

  • szczegóły

    InjectDetails

    Szczegóły kodu CSS do wstawienia.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

isAudioMuted()

Chrome 62 lub nowsza 
chrome.webviewTag.isAudioMuted(
  callback: function,
): void

Sprawdza, czy dźwięk jest wyciszony.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (muted: boolean) => void

    • Wyciszono

      Wartość logiczna

isSpatialNavigationEnabled()

Chrome w wersji 71 lub nowszej 
chrome.webviewTag.isSpatialNavigationEnabled(
  callback: function,
): void

Sprawdza, czy nawigacja przestrzenna jest włączona w komponencie WebView.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (enabled: boolean) => void

    • włączone

      Wartość logiczna

isUserAgentOverridden()

chrome.webviewTag.isUserAgentOverridden(): void

Wskazuje, czy ciąg klienta użytkownika webview został zastąpiony przez webviewTag.setUserAgentOverride.

loadDataWithBaseUrl()

chrome.webviewTag.loadDataWithBaseUrl(
  dataUrl: string,
  baseUrl: string,
  virtualUrl?: string,
): void

Wczytuje adres URL danych z określonym podstawowym adresem URL używanym w przypadku linków względnych. Opcjonalnie można podać wirtualny adres URL, który będzie wyświetlany użytkownikowi zamiast adresu URL danych.

Parametry

  • dataUrl

    ciąg znaków

    Adres URL danych do wczytania.

  • baseUrl

    ciąg znaków

    Podstawowy adres URL, który będzie używany w przypadku linków względnych.

  • virtualUrl

    ciąg znaków opcjonalny

    Adres URL, który będzie wyświetlany użytkownikowi (na pasku adresu).

print()

chrome.webviewTag.print(): void

Drukuje zawartość pliku webview. Odpowiada to wywołaniu funkcji drukowania skryptu z poziomu samego webview.

reload()

chrome.webviewTag.reload(): void

Ponownie ładuje bieżącą stronę najwyższego poziomu.

removeContentScripts()

Chrome 44 lub nowszy 
chrome.webviewTag.removeContentScripts(
  scriptNameList?: string[],
): void

Usuwa skrypty treści z webview.

Poniższy przykład usuwa regułę „myRule”, która została dodana wcześniej.

webview.removeContentScripts(['myRule']);

Możesz usunąć wszystkie reguły, wywołując:

webview.removeContentScripts();

Parametry

  • scriptNameList

    string[] opcjonalny

    Lista nazw skryptów treści, które zostaną usunięte. Jeśli lista jest pusta, wszystkie skrypty treści dodane do webview zostaną usunięte.

setAudioMuted()

Chrome 62 lub nowsza 
chrome.webviewTag.setAudioMuted(
  mute: boolean,
): void

Ustawia stan wyciszenia dźwięku w widoku internetowym.

Parametry

  • mute (wyciszona),

    Wartość logiczna

    Wartość wyciszenia dźwięku

setSpatialNavigationEnabled()

Chrome w wersji 71 lub nowszej 
chrome.webviewTag.setSpatialNavigationEnabled(
  enabled: boolean,
): void

Ustawia stan nawigacji przestrzennej w widoku internetowym.

Parametry

  • włączone

    Wartość logiczna

    Wartość stanu nawigacji przestrzennej.

setUserAgentOverride()

chrome.webviewTag.setUserAgentOverride(
  userAgent: string,
): void

Zastąp ciąg znaków klienta użytkownika używany przez webview w przypadku żądań strony gościa. Zastąpienie spowoduje, że wartości nagłówka wskazówek dotyczących klienta użytkownika i wartości zwracane przez funkcję navigator.userAgentData będą puste w przypadku żądań stron gości, do których zastosowano to zastąpienie.

Parametry

  • userAgent

    ciąg znaków

    Ciąg znaków klienta użytkownika do użycia.

setZoom()

chrome.webviewTag.setZoom(
  zoomFactor: number,
  callback?: function,
): void

Zmienia współczynnik powiększenia strony. Zakres i trwałość tej zmiany zależą od bieżącego trybu powiększenia widoku internetowego (patrz webviewTag.ZoomMode).

Parametry

  • zoomFactor

    liczba

    Nowy współczynnik powiększenia.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

setZoomMode()

Chrome 43 lub nowszy 
chrome.webviewTag.setZoomMode(
  ZoomMode: ZoomMode,
  callback?: function,
): void

Ustawia tryb powiększenia urządzenia webview.

Parametry

  • ZoomMode

    ZoomMode

    Określa sposób obsługi powiększania w webview.

  • callback

    funkcja opcjonalna

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

stop()

chrome.webviewTag.stop(): void

Zatrzymuje wczytywanie bieżącej nawigacji webview, jeśli jest w toku.

stopFinding()

chrome.webviewTag.stopFinding(
  action?: StopFindingAction,
): void

Kończy bieżącą sesję wyszukiwania (usuwa wszystkie wyróżnienia) i anuluje wszystkie zapytania w toku.

Parametry

  • działanie

    StopFindingAction opcjonalny

    Określa, co zrobić z aktywnym dopasowaniem po zakończeniu sesji wyszukiwania. clear – usunie wyróżnienie aktywnego dopasowania; keep – zachowa wyróżnienie aktywnego dopasowania; activate – zachowa wyróżnienie aktywnego dopasowania i zasymuluje kliknięcie tego dopasowania przez użytkownika. Domyślne działanie to keep.

terminate()

chrome.webviewTag.terminate(): void

Wymusza zakończenie procesu renderowania strony internetowej gościa. Może to mieć wpływ na wiele tagów webview w bieżącej aplikacji, jeśli korzystają z tego samego procesu, ale nie będzie miało wpływu na tagi webview w innych aplikacjach.

Wydarzenia

close

chrome.webviewTag.close.addListener(
  callback: function,
)

Wysyłane, gdy okno gościa próbuje się zamknąć.

Poniższy przykładowy kod przenosi webview do about:blank, gdy gość próbuje się zamknąć.

webview.addEventListener('close', function() {
  webview.src = 'about:blank';
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

consolemessage

chrome.webviewTag.consolemessage.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa rejestruje komunikat konsoli.

Poniższy przykładowy kod przekazuje wszystkie komunikaty dziennika do konsoli osadzającego bez względu na poziom dziennika lub inne właściwości.

webview.addEventListener('consolemessage', function(e) {
  console.log('Guest page logged a message: ', e.message);
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (level: number, message: string, line: number, sourceId: string) => void

    • poziom

      liczba

    • wiadomość

      ciąg znaków

    • linia

      liczba

    • sourceId

      ciąg znaków

contentload

chrome.webviewTag.contentload.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy okno gościa uruchomi zdarzenie load, czyli gdy zostanie wczytany nowy dokument. Nie obejmuje to nawigacji po stronie w bieżącym dokumencie ani asynchronicznego wczytywania zasobów.

Poniższy przykładowy kod modyfikuje domyślny rozmiar czcionki elementu body gościa po wczytaniu strony:

webview.addEventListener('contentload', function() {
  webview.executeScript({ code: 'document.body.style.fontSize = "42px"' });
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

dialog

chrome.webviewTag.dialog.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy okno gościa próbuje otworzyć okno modalne za pomocą funkcji window.alert, window.confirm lub window.prompt.

Obsługa tego zdarzenia zablokuje proces gościa, dopóki każdy detektor zdarzeń nie zwróci wartości lub obiekt dialog stanie się niedostępny (jeśli wywołano preventDefault()).

Domyślnie okno dialogowe jest zamykane.

Parametry

exit

chrome.webviewTag.exit.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy proces renderowania treści internetowych gościa zostanie zakończony.

Poniższy przykładowy kod będzie wyświetlać komunikat pożegnalny za każdym razem, gdy strona gościa ulegnie awarii:

webview.addEventListener('exit', function(e) {
  if (e.reason === 'crash') {
    webview.src = 'data:text/plain,Goodbye, world!';
  }
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (details: object) => void

    • szczegóły

      obiekt

      • processID

        liczba

        Wewnętrzny identyfikator Chrome procesu, który został zakończony.

      • powód,

        ExitReason

        Ciąg znaków wskazujący przyczynę wyjścia.

findupdate

chrome.webviewTag.findupdate.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy dla aktywnego żądania wyszukiwania dostępne są nowe wyniki. Może się to zdarzyć wielokrotnie w przypadku jednego żądania wyszukiwania, gdy znajdowane są dopasowania.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (searchText: string, numberOfMatches: number, activeMatchOrdinal: number, selectionRect: SelectionRect, canceled: boolean, finalUpdate: string) => void

    • searchText

      ciąg znaków

    • numberOfMatches

      liczba

    • activeMatchOrdinal

      liczba

    • selectionRect

      SelectionRect

    • anulowano

      Wartość logiczna

    • finalUpdate

      ciąg znaków

loadabort

chrome.webviewTag.loadabort.addListener(
  callback: function,
)

Wyzwalane, gdy wczytywanie najwyższego poziomu zostało przerwane bez zatwierdzenia. Jeśli zdarzenie nie zostanie domyślnie zapobiegnięte, w konsoli zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.

Uwaga: gdy wczytywanie zasobu zostanie przerwane, po zdarzeniu loadabort nastąpi zdarzenie loadstop, nawet jeśli wszystkie zatwierdzone wczytywania od ostatniego zdarzenia loadstop (jeśli takie było) zostały przerwane.

Uwaga: gdy wczytywanie adresu URL strony „O nas” lub adresu URL JavaScriptu zostanie przerwane, zostanie wywołane zdarzenie loadabort, a następnie nastąpi przejście do adresu URL webview „about:blank”.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string, isTopLevel: boolean, code: number, reason: LoadAbortReason) => void

    • URL

      ciąg znaków

    • isTopLevel

      Wartość logiczna

    • kod

      liczba

    • powód,

      LoadAbortReason

loadcommit

chrome.webviewTag.loadcommit.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane po zatwierdzeniu wczytania. Obejmuje to nawigację w bieżącym dokumencie oraz wczytywanie dokumentów w ramkach podrzędnych, ale nie obejmuje asynchronicznego wczytywania zasobów.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string, isTopLevel: boolean) => void

    • URL

      ciąg znaków

    • isTopLevel

      Wartość logiczna

loadredirect

chrome.webviewTag.loadredirect.addListener(
  callback: function,
)

Występuje, gdy żądanie wczytania najwyższego poziomu zostało przekierowane na inny adres URL.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldUrl: string, newUrl: string, isTopLevel: boolean) => void

    • oldUrl

      ciąg znaków

    • newUrl

      ciąg znaków

    • isTopLevel

      Wartość logiczna

loadstart

chrome.webviewTag.loadstart.addListener(
  callback: function,
)

Uruchamiane, gdy rozpocznie się wczytywanie.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (url: string, isTopLevel: boolean) => void

    • URL

      ciąg znaków

    • isTopLevel

      Wartość logiczna

loadstop

chrome.webviewTag.loadstop.addListener(
  callback: function,
)

Wyzwalane po zakończeniu wszystkich wczytań na poziomie ramki na stronie gościa (w tym wszystkich jej podrzędnych ramek). Obejmuje to nawigację w bieżącym dokumencie oraz wczytywanie dokumentów w ramkach podrzędnych, ale nie obejmuje asynchronicznego wczytywania zasobów. To zdarzenie jest wywoływane za każdym razem, gdy liczba wczytań na poziomie dokumentu zmienia się z co najmniej 1 na 0. Jeśli np. strona, która została już wczytana (czyli loadstop (który został już uruchomiony) tworzy nowy element iframe, który wczytuje stronę, a następnie drugi tag loadstop zostanie uruchomiony po zakończeniu wczytywania strony w elemencie iframe. Ten wzorzec jest często obserwowany na stronach, na których wczytują się reklamy.

Uwaga: gdy zatwierdzone wczytywanie zostanie przerwane, po zdarzeniu loadabort nastąpi zdarzenie loadstop, nawet jeśli wszystkie zatwierdzone wczytywania od ostatniego zdarzenia loadstop (jeśli takie było) zostały przerwane.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    () => void

newwindow

chrome.webviewTag.newwindow.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy strona gościa próbuje otworzyć nowe okno przeglądarki.

Poniższy przykładowy kod utworzy i otworzy nowy element webview w aplikacji osadzającej dla każdego żądanego nowego okna:

webview.addEventListener('newwindow', function(e) {
  var newWebview = document.createElement('webview');
  document.body.appendChild(newWebview);
  e.window.attach(newWebview);
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (window: NewWindow, targetUrl: string, initialWidth: number, initialHeight: number, name: string, windowOpenDisposition: WindowOpenDisposition) => void

permissionrequest

chrome.webviewTag.permissionrequest.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy strona gościa musi poprosić o specjalne uprawnienia od strony osadzającej.

Poniższy przykładowy kod przyzna stronie gościa dostęp do interfejsu webkitGetUserMedia API. Pamiętaj, że aplikacja korzystająca z tego przykładowego kodu musi sama określać uprawnienia audioCapture lub videoCapture w pliku manifestu:

webview.addEventListener('permissionrequest', function(e) {
  if (e.permission === 'media') {
    e.request.allow();
  }
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (permission: PermissionType, request: object) => void

responsive

chrome.webviewTag.responsive.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy proces renderowania treści internetowych gościa ponownie zacznie odpowiadać po tym, jak przestał to robić.

Poniższy przykładowy kod spowoduje, że element webview będzie się pojawiać lub znikać w zależności od tego, czy jest responsywny:

webview.style.webkitTransition = 'opacity 250ms';
webview.addEventListener('unresponsive', function() {
  webview.style.opacity = '0.5';
});
webview.addEventListener('responsive', function() {
  webview.style.opacity = '1';
});

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (processID: number) => void

    • processID

      liczba

sizechanged

chrome.webviewTag.sizechanged.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy rozmiar osadzonej treści internetowej został zmieniony za pomocą metody autosize. Wywoływane tylko wtedy, gdy włączona jest funkcja autosize.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldWidth: number, oldHeight: number, newWidth: number, newHeight: number) => void

    • oldWidth

      liczba

    • oldHeight

      liczba

    • newWidth

      liczba

    • newHeight

      liczba

unresponsive

chrome.webviewTag.unresponsive.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy proces renderowania treści internetowych gościa przestaje odpowiadać. To zdarzenie zostanie wygenerowane raz z pasującym zdarzeniem reagującym, jeśli gość ponownie zacznie odpowiadać.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (processID: number) => void

    • processID

      liczba

zoomchange

chrome.webviewTag.zoomchange.addListener(
  callback: function,
)

Wywoływane, gdy zmieni się powiększenie strony.

Parametry

  • callback

    funkcja

    Parametr callback wygląda tak:

    (oldZoomFactor: number, newZoomFactor: number) => void

    • oldZoomFactor

      liczba

    • newZoomFactor

      liczba