Pop-upy są wszędzie w internecie. Możesz je zobaczyć w menu, podpowiedziach i oknach dialogowych, które mogą mieć postać ustawień konta, widżetów informacji dodatkowych i podglądów kart produktów. Pomimo powszechności tych komponentów ich tworzenie w przeglądarkach jest nadal zaskakująco kłopotliwe. Musisz dodać skrypty do zarządzania fokusem, stanami otwarcia i zamknięcia, dostępne elementy wtyczki w komponentach oraz przypisania klawiatury, które umożliwiają wejście do okna i wyjście z niego. Wszystko to musisz zrobić, zanim zaczniesz tworzyć przydatną, unikalną i podstawową funkcję okna wyskakującego.
Aby rozwiązać ten problem, wprowadziliśmy w przeglądarkach nowy zestaw deklaratywnych interfejsów API HTML do tworzenia wyskakujących okienek, zaczynając od interfejsu popover
w wersji Chromium 114.
Atrybut popover
Zamiast samodzielnie zarządzać wszystkimi złożonymi funkcjami, możesz pozwolić przeglądarce zająć się tym za Ciebie za pomocą atrybutu popover
i kolejnych funkcji. Obsługa wyskakujących okienek HTML:
- Promocja do warstwy najwyższej. Pop-upy będą wyświetlane na osobnej warstwie nad resztą strony, więc nie musisz się przejmować kolejnością nakładania elementów.
- Funkcja odrzucenia bez wyświetlania powiadomienia. Kliknięcie poza obszarem wyskakującego okienka spowoduje jego zamknięcie i przywrócenie fokusu.
- Domyślne zarządzanie punktem ostrości. Po otwarciu wyskakującego okienka następny przystanek będzie znajdować się w wyskakującym okienku.
- Dostęp do skrótów klawiszowych. Naciśnięcie klawisza
esc
spowoduje zamknięcie wyskakującego okienka i przywrócenie fokusu. - Dostępne powiązania komponentów. Semantyczne łączenie elementu wyskakującego okienka z jego aktywatorem
Teraz możesz tworzyć wyskakujące okienka z tymi wszystkimi funkcjami bez użycia JavaScriptu. Podstawowy pop-up wymaga 3 elementów:
- Atrybut
popover
elementu zawierającego wyskakujące okienko. id
w elemencie zawierającym wyskakujące okienko.popovertarget
z wartościąid
elementu, który otwiera wyskakujące okienko.
<button popovertarget="my-popover"> Open Popover </button>
<div id="my-popover" popover>
<p>I am a popover with more information.</p>
</div>
Teraz masz w pełni funkcjonalny podstawowy wyskakujący komunikat.
Ten wyskakujący element może służyć do przekazywania dodatkowych informacji lub jako widżet informacji.
Ustawienia domyślne i zastępcze
Domyślnie, np. w poprzednim fragmencie kodu, skonfigurowanie wyskakującego okienka za pomocą popovertarget
oznacza, że przycisk lub element, który otwiera wyskakujące okienko, będzie je otwierał i zamykał. Możesz też tworzyć okna wyskakujące za pomocą elementu popovertargetaction
. Zastąpi to domyślne działanie przełączania. Opcje popovertargetaction
:
popovertargetaction="show"
: wyświetla wyskakujące okienko.
popovertargetaction="hide"
: ukrywa wyskakujące okienko.
Za pomocą popovertargetaction="hide"
możesz utworzyć przycisk „Zamknij” w wyskakującym okienku, jak w tym fragmencie kodu:
<button popovertarget="my-popover" popovertargetaction="hide">
<span aria-hidden="true">❌</span>
<span class="sr-only">Close</span>
</button>
Automatyczne i ręczne wyskakujące okienka
Użycie samego atrybutu popover
jest w istocie skrótem dla atrybutu popover="auto"
. Po otwarciu domyślne popover
spowoduje przymusowe zamknięcie innych automatycznych wyskakujących okienek, z wyjątkiem okienek otwierających się w tle. Można je zamknąć za pomocą przycisku zamknięcia lub przycisku zamknięcia z efektem zanikania.
Z kolei ustawienie popover=manual
powoduje wyświetlenie innego typu wyskakującego okienka: ręcznego. Nie powodują przymusowego zamknięcia żadnego innego typu elementu i nie można ich zamknąć za pomocą gestu odrzucenia. Musisz je zamknąć za pomocą minutnika lub wyraźnego działania. Typy wyskakujących okienek odpowiednich dla popover=manual
to elementy, które pojawiają się i znikają, ale nie powinny wpływać na pozostałą część strony, np. powiadomienie w pasku.
Jeśli obejrzysz powyższy pokaz, zauważysz, że kliknięcie poza obszarem wyskakującego okienka nie powoduje jego zamknięcia. Dodatkowo, jeśli były otwarte inne wyskakujące okienka, nie byłyby one zamykane.
Aby sprawdzić różnice:
Wyskakujące okienka z popover=auto
:
- Po otwarciu zmusza do zamknięcia innych wyskakujących okienek.
- Można zamknąć.
Wyskakujące okienka z popover=manual
:
- Nie zamykaj na siłę innych typów elementów.
- Nie zamykaj okna. Zamknij je za pomocą przełącznika lub akcji zamknięcia.
Stylowanie wyskakujących okienek
Do tej pory omawialiśmy podstawowe okienka w HTML. popover
zawiera też jednak kilka ciekawych funkcji stylizacji. Jedną z nich jest możliwość stylizowania ::backdrop
.
W przypadku auto
jest to warstwa bezpośrednio pod najwyższą warstwą (w której znajduje się wyskakujące okienko) i znajdująca się nad resztą strony. W tym przykładzie element ::backdrop
ma kolor półprzezroczysty:
#size-guide::backdrop {
background: rgb(190 190 190 / 50%);
}
Różnica między popover
a dialog
Pamiętaj, że atrybut popover
sam w sobie nie zapewnia semantyki. Chociaż teraz możesz tworzyć interfejsy podobne do modalnych dialogów za pomocą popover="auto"
, istnieją między nimi pewne kluczowe różnice:
Element dialog
otwierany za pomocą dialog.showModal
(okno modalne) wymaga wyraźnej interakcji użytkownika, aby zamknąć okno.
popover
obsługuje funkcję light-dismiss. Okno modalne dialog
nie jest wyświetlane.
Okno modalne unieczynnia pozostałą część strony. popover
tego nie robi.
Powyższe demo to dialog semantyczny z pop-upem. Oznacza to, że reszta strony nie jest nieaktywna i wyskakujące okienko zachowuje się jak zwykłe. Aby utworzyć to okno z wyskakującym elementem, użyj tego kodu:
<button popovertarget="candle-01">
Quick Shop
</button>
<dialog popover id="candle-01">
<button class="close-btn" popovertarget="candle-01" popovertargetaction="hide">...</button>
<div class="product-preview-container">
...
</div>
</dialog>
Wkrótce
Interaktywne wejście i wyjście
W przeglądarkach nie można jeszcze animować właściwości dyskretnych, w tym display: none
i animacji do i z najwyższej warstwy. Są one jednak zaplanowane w przyszłej wersji Chromium, która zostanie opublikowana wkrótce po tej aktualizacji.
Dzięki możliwości animowania właściwości dyskretnych i użyciu właściwości :popover-open
i @starting-style
możesz skonfigurować style przed i po zmianie, aby umożliwić płynne przejścia podczas otwierania i zamykania wyskakujących okienek. Weźmy poprzedni przykład. Animacja wstawiania i wyjmowania powoduje płynniejsze działanie aplikacji i daje lepsze wrażenia użytkownikowi:
Umieszczenie kotwicy
Pop-upy są przydatne, gdy chcesz umieścić alert, okno modalne lub powiadomienie w ramach widoku. Pop-upy są też przydatne w przypadku menu, etykiet narzędzia i innych elementów, które trzeba umieścić względem innych elementów. Właśnie w tym przypadku przydaje się osadzanie w CSS.
W tym demonstracyjnym menu radialnym interfejs API popovera jest używany razem z pozycjonowaniem kotwicy CSS, aby zapewnić, że #menu-items
jest zawsze przytwierdzone do swojego przełącznika, czyli przycisku #menu-toggle
.
Konfigurowanie kotwic jest podobne do konfigurowania wyskakujących okienek:
<button id="menu-toggle" popovertarget="menu-items">
Open Menu
</button>
<ul id="menu-items" popover anchor="menu-toggle">
<li class="item">...</li>
<li class="item">...</li>
</ul>
Aby skonfigurować kotwicę, nadaj jej id
(w tym przykładzie #menu-toggle
), a następnie użyj anchor="menu-toggle"
, aby połączyć te 2 elementy. Teraz możesz użyć anchor()
do nadania stylu wyskakującemu menu. Wyśrodkowane menu wyskakujące zakotwiczone na linii bazowej przełącznika kotwicy może mieć taki styl:
#menu-items {
bottom: anchor(bottom);
left: anchor(center);
translate: -50% 0;
}
Teraz masz w pełni funkcjonalne menu wyskakujące, które jest zakotwiczone do przycisku przełącznika i zawiera wszystkie wbudowane funkcje menu wyskakującego. Nie wymaga to JavaScriptu.
Podsumowanie
Interfejs popover API to pierwszy krok w drodze do stworzenia serii nowych funkcji, które ułatwią tworzenie aplikacji internetowych i zwiększą ich dostępność. Cieszę się, że używasz wyskakujących okienek.