Zarządzanie łącznikami za pomocą CSS

Joe Medley
Joe Medley

W wielu językach pisanych można dzielić wiersze między sylabami i między słowami. Jest to często robione, aby zmieścić więcej znaków w wierszu tekstu, co pozwala zmniejszyć liczbę wierszy w obszarze tekstowym i w ten sposób zaoszczędzić miejsce. W takich językach przerwa jest wizualnie oznaczona za pomocą łącznika ('-').

CSS Text Module Level 3 definiuje właściwość „hyphens”, która umożliwia kontrolowanie, kiedy użytkownikom wyświetlane są łączniki i jak się zachowują. Od wersji 55 przeglądarka Chrome implementuje właściwość łączników. Zgodnie ze specyfikacją właściwość łączników ma 3 wartości: none, manual i auto. Aby to zilustrować, musimy użyć miękkiego łącznika (­), jak w tym przykładzie.

Google ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing e­lit.

Miękki dywiz jest wyświetlany tylko wtedy, gdy występuje na końcu marginesu. Sposób renderowania tego łącznika w Chrome 55 lub nowszej wersji zależy od wartości właściwości CSS hypens.

-webkit-hyphens: manual;
hyphens: manual;

Połączenie tych elementów daje taki wynik:

Zrzut ekranu w jednym wierszu

Zwróć uwagę, że miękki łącznik jest niewidoczny. We wszystkich przypadkach, gdy słowo zawierające miękki łącznik mieści się na jednej linii, łącznik jest niewidoczny. Teraz przyjrzyjmy się, jak zachowują się wszystkie 3 wartości myślnika.

Nie używasz

W pierwszym przykładzie wartość właściwości łączników to none. Zapobiega to wyświetlaniu miękkiego łącznika. Możesz to sprawdzić, dostosowując rozmiar okna tak, aby słowo „elit” nie mieściło się w widocznym wierszu tekstu.

Google ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing e-lit.

Korzystanie z instrukcji

W drugim przykładzie właściwość łączników jest ustawiona na manual, co oznacza, że łącznik miękki będzie widoczny tylko wtedy, gdy margines podzieli słowo „elit”. Ponownie możesz to potwierdzić, dostosowując rozmiar okna.

Google ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing e-lit.

Automatyczne

W 3 przykładzie właściwość łączników ma wartość auto. W tym przypadku nie jest potrzebny znak łącznika, ponieważ klient użytkownika automatycznie określi jego lokalizację. Jeśli zmienisz rozmiar okna, zobaczysz, że przeglądarka dzieli wyraz w tym przykładzie w tym samym miejscu co w drugim, ale nie ma twardego łącznika. Jeśli nadal będziesz zmniejszać okno, zauważysz, że przeglądarka może dzielić wiersze między dowolnymi 2 sylabami w tekście.

Google ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit.