Służy aplikacjom w pakiecie do określania wzorów adresów URL, które aplikacja chce przechwytywać i obsługiwać. Aplikacja może zdefiniować wiele elementów obsługi adresów URL w tym wpisie w pliku manifestu. Każdy z nich ma identyfikator, wzór adresu URL i tytuł. Oto przykład, który pokazuje, jak określić url_handlers:
"url_handlers": {
"view_foo_presentation": {
"matches": [
"https://www.foo.com/presentation/view/*"
],
"title": "View Foo presentation"
},
"view_bar_presentation": {
"matches": [
"https://www.bar.com/view/slideshow/*"
],
"title": "View bar presentation"
},
"edit_spreadsheet": {
"matches": [
"https://www.foo.com/spreadsheet/edit/*",
"https://www.bar.com/spreadsheet/edit/*"
],
"title": "Edit spreadsheet"
}
}
Aplikacje mogą rejestrować się tylko do obsługi wzorów adresów URL w domenach, które im przysługują, czyli takich, których własność można udowodnić w Chrome Web Store. Aplikacje, które naruszają ten wymóg i próbują zarejestrować obsługę zewnętrznych adresów URL, będą odrzucane przez Chrome Web Store podczas przesyłania.
Oznacza to, że we wszystkich wzorach podanych w sekcji matches należy zawsze podawać co najmniej pełną domenę. W przeciwnym razie nie uda się zweryfikować własności.
Po zarejestrowaniu i zainstalowaniu aplikacja będzie uruchamiana w przypadku wszystkich pasujących nawigacji na kartach przeglądarki oraz w innych aplikacjach. Aplikacja otrzyma nowy rodzaj zdarzenia app.runtime.onLaunched, w którym obiekt launchData zawiera identyfikator dopasowanego modułu obsługi (np. „view_foo_presentation” powyżej), adres URL, do którego nastąpiło przekierowanie, oraz adres URL witryny odsyłającej.
Pole title jest zarezerwowane do użycia w przyszłości we wszystkich odpowiednich elementach interfejsu użytkownika. Powinien on opisywać działanie, które aplikacja wykonuje po uruchomieniu za pomocą tego typu modułu obsługi adresu URL.