برای پیمایش فوری صفحات، صفحات را در Chrome از قبل اجرا کنید

Barry Pollard

تیم کروم پیش‌اجرای کامل صفحات آینده را که کاربر احتمالاً به آن‌ها می‌رود بازگردانده است.

تاریخچه مختصری از پیش اجرا

در گذشته، کروم از راهنمایی منبع <link rel="prerender" href="/next-page"> پشتیبانی می‌کرد، با این حال فراتر از Chrome به‌طور گسترده‌ای پشتیبانی نمی‌شد، و یک API خیلی گویا نبود.

این پیش‌اجرای قدیمی با استفاده از پیوند rel=prerender hint به نفع NoState Prefetch منسوخ شد، که در عوض منابع مورد نیاز صفحه آینده را واکشی می‌کرد، اما صفحه را به طور کامل از قبل اجرا نکرد و جاوا اسکریپت را اجرا نکرد. NoState Prefetch با بهبود بارگذاری منابع به بهبود عملکرد صفحه کمک می کند، اما بارگذاری فوری صفحه را مانند یک پیش اجرا کامل ارائه نمی دهد.

تیم Chrome اکنون پیش‌اجرای کامل را دوباره به Chrome بازگردانده است. برای جلوگیری از پیچیدگی‌های استفاده موجود، و امکان گسترش آتی پیش‌اجرا، این مکانیسم پیش‌اجرای جدید از نحو <link rel="prerender"...> استفاده نمی‌کند، که برای NoState Prefetch باقی می‌ماند، با این منظر که در مقطعی در آینده از آن بازنشسته شود.

چگونه یک صفحه از قبل اجرا می شود؟

یک صفحه را می توان به یکی از چهار روش از قبل اجرا کرد که هدف همه آنها سریعتر کردن پیمایش است:

1. هنگامی که یک URL را در نوار آدرس کروم (همچنین به عنوان "omnibox" شناخته می‌شود) تایپ می‌کنید، Chrome ممکن است به‌طور خودکار صفحه را برای شما از قبل اجرا کند، اگر اطمینان بالایی داشته باشد، بر اساس سابقه مرور قبلی‌تان از آن صفحه بازدید خواهید کرد.
2. وقتی از نوار نشانک‌ها استفاده می‌کنید، Chrome ممکن است با نگه داشتن نشانگر روی یکی از دکمه‌های نشانک، به‌طور خودکار صفحه را برای شما از قبل اجرا کند.
3. وقتی یک عبارت جستجو را در نوار آدرس Chrome تایپ می‌کنید، Chrome ممکن است به‌طور خودکار صفحه نتایج جستجو را در صورت دستور موتور جستجو از قبل اجرا کند.
4. سایت‌ها می‌توانند از Speculation Rules API استفاده کنند تا به‌صورت برنامه‌ریزی به Chrome بگویند کدام صفحات را پیش اجرا کند. این جایگزین کاری می‌شود که <link rel="prerender"...> قبلا انجام می‌داد و به سایت‌ها اجازه می‌دهد تا به طور فعال یک صفحه را بر اساس قوانین حدس و گمان در صفحه اجرا کنند. اینها می توانند به صورت ایستا در صفحات وجود داشته باشند، یا به صورت پویا توسط جاوا اسکریپت به دلخواه صاحب صفحه تزریق شوند.

در هر یک از این موارد، یک پیش‌اجرا به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی صفحه در یک برگه پس‌زمینه نامرئی باز شده است، و سپس با جایگزین کردن برگه پیش‌زمینه با آن صفحه از پیش اجرا شده «فعال می‌شود». اگر یک صفحه قبل از اجرای کامل از قبل فعال شود، وضعیت فعلی آن «پیش‌زمینه» است و به بارگذاری ادامه می‌دهد، به این معنی که هنوز می‌توانید شروع خوبی داشته باشید.

از آنجایی که صفحه از پیش اجرا شده در حالت پنهان باز می شود، تعدادی از APIهایی که باعث رفتارهای مزاحم می شوند (مثلاً درخواست ها) در این حالت فعال نمی شوند و در عوض تا زمانی که صفحه فعال شود به تأخیر می افتند. در تعداد کمی از مواردی که هنوز این امکان وجود ندارد، پیش اجرا لغو می شود. تیم Chrome در حال کار بر روی افشای دلایل لغو پیش‌اجرا به‌عنوان یک API، و همچنین افزایش قابلیت‌های DevTools برای آسان‌تر کردن شناسایی چنین موارد لبه است.

تاثیر پیش اجرا

همانطور که در ویدیوی زیر نشان داده شده است، اجرای پیش‌اجازه بارگذاری صفحه تقریباً فوری را امکان‌پذیر می‌کند:

سایت نمونه در حال حاضر یک سایت سریع است، اما حتی با این مورد نیز می توانید ببینید که چگونه پیش اجرا تجربه کاربر را بهبود می بخشد. بنابراین، این می تواند تأثیر مستقیمی بر Core Web Vitals یک سایت داشته باشد، با LCP نزدیک به صفر، کاهش CLS (زیرا هر بار CLS قبل از نمای اولیه اتفاق می افتد)، و INP بهبود یافته (زیرا بارگیری باید قبل از تعامل کاربر تکمیل شود).

حتی زمانی که یک صفحه قبل از بارگیری کامل فعال می شود، داشتن یک شروع اولیه برای بارگذاری صفحه، باید تجربه بارگذاری را بهبود بخشد. هنگامی که پیوندی فعال می شود در حالی که اجرای پیش اجرا هنوز در حال انجام است، صفحه پیش اجرا به فریم اصلی منتقل می شود و بارگذاری ادامه می یابد.

با این حال، پیش اجرا از حافظه اضافی و پهنای باند شبکه استفاده می کند. مراقب باشید که به هزینه منابع کاربر، بیش از حد از قبل اجرا نکنید. فقط زمانی از قبل اجرا کنید که احتمال پیمایش صفحه به آن زیاد باشد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه اندازه گیری تأثیر عملکرد واقعی در تجزیه و تحلیل خود، به بخش اندازه گیری عملکرد مراجعه کنید.

پیش‌بینی‌های نوار آدرس Chrome را مشاهده کنید

برای اولین مورد استفاده، می‌توانید پیش‌بینی‌های Chrome برای URL‌ها را در صفحه chrome://predictors مشاهده کنید:

خطوط سبز نشان دهنده اعتماد به نفس کافی برای شروع اجرای اولیه است. در این مثال، تایپ "s" اطمینان معقولی (کهربایی) به شما می دهد، اما وقتی "sh" را تایپ کردید، Chrome به اندازه کافی اطمینان دارد که تقریباً همیشه به https://sheets.google.com بروید.

این اسکرین شات در یک نصب نسبتاً جدید کروم گرفته شده است، و پیش‌بینی‌های اطمینان صفر را فیلتر می‌کند، اما اگر پیش‌بینی‌کننده‌های خود را مشاهده کنید، احتمالاً ورودی‌های بیشتری خواهید دید، و احتمالاً کاراکترهای بیشتری برای رسیدن به سطح اطمینان کافی لازم است.

این پیش‌بینی‌کننده‌ها همچنین مواردی هستند که گزینه‌های پیشنهادی نوار آدرس را که ممکن است متوجه آن شده باشید، هدایت می‌کنند:

Chrome به طور مستمر پیش بینی کننده های خود را بر اساس تایپ و انتخاب های شما به روز می کند.

• برای سطح اطمینان بیش از 50٪ (نشان داده شده با رنگ کهربایی)، Chrome به طور فعال به دامنه متصل می شود، اما صفحه را از قبل اجرا نمی کند.
• برای سطح اطمینان بیش از 80٪ (به رنگ سبز نشان داده شده است)، Chrome URL را از قبل اجرا می کند.

Speculation Rules API

برای گزینه Speculation Rules API prerender، توسعه دهندگان وب می توانند دستورالعمل های JSON را در صفحات خود درج کنند تا به مرورگر اطلاع دهند که کدام URL ها را باید از قبل اجرا کند:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["next.html", "next2.html"]
    }
  ]
}
</script>

یا براساس قوانین سند (موجود در Chrome 121)، که پیوندهای موجود در سند را بر اساس انتخابگرهای href (بر اساس الگوی URL API ) یا انتخابگرهای CSS از قبل اجرا می کند:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [{
    "where": {
      "and": [
        { "href_matches": "/*" },
        { "not": {"href_matches": "/wp-admin"}},
        { "not": {"href_matches": "/*\\?*(^|&)add-to-cart=*"}},
        { "not": {"selector_matches": ".do-not-prerender"}},
        { "not": {"selector_matches": "[rel~=nofollow]"}}
      ]
    }
  }]
}
</script>

تیم Chrome یک Codelab قوانین حدس و گمان آماده کرده است که شما را با افزودن قوانین حدس و گمان به یک سایت راهنمایی می کند.

اشتیاق

یک تنظیم eagerness برای نشان دادن زمان شروع حدس و گمان استفاده می شود، که به ویژه برای قوانین سند مفید است:

• immediate : برای حدس زدن در اسرع وقت، یعنی به محض رعایت قوانین حدس و گمان استفاده می شود.
• eager : این به طور یکسان با تنظیمات immediate عمل می کند، اما در آینده، ما به دنبال این هستیم که آن را جایی بین immediate و moderate ​​قرار دهیم.
• moderate ​​: اگر نشانگر را روی یک پیوند به مدت 200 میلی ثانیه نگه دارید (یا روی رویداد pointerdown اگر زودتر باشد و در تلفن همراهی که رویداد hover وجود ندارد) حدس و گمان را انجام می دهد.
• conservative : در مورد اشاره گر یا لمس پایین حدس می زند.

eagerness پیش‌فرض برای قوانین list immediate است. گزینه های moderate ​​و conservative را می توان برای محدود کردن قوانین list به URL هایی که کاربر با آنها در تعامل است به یک لیست خاص استفاده کرد. اگرچه در بسیاری از موارد، document قوانین با شرایط مناسب‌تر where ممکن است مناسب‌تر باشد، وجود دارد.

eagerness پیش فرض برای قوانین document conservative است. با توجه به اینکه یک سند می تواند از URL های زیادی تشکیل شده باشد، استفاده از قوانین immediate یا eager برای document باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد (همچنین به بخش محدودیت های Chrome در ادامه مراجعه کنید).

اینکه از کدام تنظیم eagerness استفاده کنید به سایت شما بستگی دارد. برای یک سایت سبک وزن و ثابت، حدس و گمان مشتاقانه تر ممکن است هزینه کمی داشته باشد و برای کاربران مفید باشد. سایت‌هایی با معماری پیچیده‌تر و محموله‌های صفحات سنگین‌تر ممکن است ترجیح دهند تا زمانی که سیگنال مثبت بیشتری از قصد کاربران برای محدود کردن ضایعات دریافت نکنید، ضایعات را با گمانه‌زنی کمتر کاهش دهند.

گزینه moderate ​​یک راه میانی است و بسیاری از سایت‌ها می‌توانند از قانون گمانه‌زنی زیر بهره ببرند که در هنگام نگه داشتن نشانگر روی پیوند به مدت 200 میلی‌ثانیه یا در رویداد pointerdown به‌عنوان یک پیاده‌سازی اساسی و در عین حال قدرتمند از قوانین گمانه‌زنی، پیوند را از قبل اجرا می‌کند:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [{
    "where": {
      "href_matches": "/*"
    },
    "eagerness": "moderate"
  }]
}
</script>

واکشی از پیش

قوانین حدس و گمان همچنین می توانند برای واکشی اولیه صفحات، بدون پیش اجرا کامل استفاده شوند. این اغلب می‌تواند اولین قدم خوبی در مسیر پیش‌پرداخت باشد:

<script type="speculationrules">
{
  "prefetch": [
    {
      "urls": ["next.html", "next2.html"]
    }
  ]
}
</script>

محدودیت های کروم

Chrome برای جلوگیری از استفاده بیش از حد از Speculation Rules API محدودیت هایی دارد:

تنظیمات moderate ​​و conservative - که به تعامل کاربر بستگی دارد - به روش First In, First Out (FIFO) کار می کنند: پس از رسیدن به حد مجاز، یک حدس و گمان جدید باعث می شود که قدیمی ترین حدس و گمان لغو شود و با جدیدتر جایگزین شود تا حافظه ذخیره شود. یک حدس و گمان لغو شده می تواند دوباره فعال شود - برای مثال با نگه داشتن دوباره ماوس روی آن پیوند - که منجر به گمانه زنی مجدد آن URL می شود و قدیمی ترین حدس و گمان را از بین می برد. در این مورد، حدس و گمان قبلی، هر گونه منابع قابل ذخیره را در حافظه پنهان HTTP برای آن URL ذخیره می‌کند، بنابراین حدس‌زنی برای زمان بیشتر باید هزینه کمتری داشته باشد. به همین دلیل است که این محدودیت روی آستانه متوسط ​​2 تنظیم می شود. قوانین لیست استاتیک توسط یک اقدام کاربر ایجاد نمی شوند و بنابراین محدودیت بالاتری دارند زیرا مرورگر نمی تواند بداند کدام یک و چه زمانی مورد نیاز است.

محدودیت های immediate و eager نیز پویا هستند، بنابراین حذف یک عنصر اسکریپت URL list با لغو آن گمانه زنی های حذف شده ظرفیت ایجاد می کند.

کروم همچنین از استفاده از حدس و گمان در شرایط خاصی مانند:

• Save-Data .
• صرفه جویی در مصرف انرژی در صورت فعال بودن و شارژ کم باتری.
• محدودیت های حافظه
• هنگامی که تنظیم "پیش بارگیری صفحات" خاموش است (که به صراحت توسط افزونه های Chrome مانند uBlock Origin نیز غیرفعال شده است).
• صفحات در برگه های پس زمینه باز می شوند.

Chrome همچنین تا زمان فعال‌سازی، iframe‌های متقاطع را در صفحات پیش‌اجرا شده ارائه نمی‌کند.

هدف همه این شرایط کاهش تأثیر گمانه زنی بیش از حد در زمانی است که برای کاربران مضر است.

نحوه گنجاندن قوانین حدس و گمان در یک صفحه

قوانین حدس و گمان می توانند به صورت ایستا در HTML صفحه گنجانده شوند یا به صورت پویا توسط جاوا اسکریپت در صفحه درج شوند:

• قوانین حدس و گمان شامل ایستا : به عنوان مثال یک سایت رسانه خبری یا یک وبلاگ ممکن است جدیدترین مقاله را از قبل اجرا کند، در صورتی که اغلب پیمایش بعدی برای تعداد زیادی از کاربران است، یا می توان از قوانین سند با معیار moderate ​​یا conservative برای حدس و گمان استفاده کرد، زیرا کاربران با پیوندها تعامل دارند.
• قوانین حدس و گمان درج شده پویا : این می تواند بر اساس منطق برنامه، شخصی سازی شده برای کاربر، یا بر اساس سایر اکتشافی ها باشد.

کسانی که طرفدار درج پویا بر اساس اقداماتی مانند نگه داشتن نشانگر روی یک پیوند یا کلیک کردن روی یک پیوند هستند - همانطور که بسیاری از کتابخانه‌ها در گذشته با <link rel=prefetch> انجام داده‌اند - توصیه می‌شود قوانین سند را بررسی کنند، زیرا این موارد به مرورگر اجازه می‌دهد تا بسیاری از موارد استفاده شما را مدیریت کند.

قوانین حدس و گمان را می توان در <head> یا <body> در فریم اصلی اضافه کرد. قوانین حدس و گمان در فریم های فرعی اعمال نمی شوند و قوانین حدس و گمان در صفحات از قبل اجرا شده تنها زمانی اعمال می شوند که آن صفحه فعال شود.

هدر Speculation-Rules HTTP

قوانین حدس و گمان را نیز می توان با استفاده از هدر Speculation-Rules HTTP ارائه کرد، نه اینکه مستقیماً در HTML سند گنجانده شود. این امکان استقرار آسان‌تر توسط CDN‌ها را بدون نیاز به تغییر محتوای سند فراهم می‌کند.

هدر Speculation-Rules HTTP همراه با سند برگردانده می شود و به مکانی از یک فایل JSON حاوی قوانین حدس و گمان اشاره می کند:

Speculation-Rules: "/speculationrules.json"

این منبع باید از نوع MIME صحیح استفاده کند و اگر منبع متقاطع است، یک بررسی CORS را پاس کند.

Content-Type: application/speculationrules+json
Access-Control-Allow-Origin: *

اگر می خواهید از URL های نسبی استفاده کنید، ممکن است بخواهید کلید "relative_to": "document" را در قوانین حدس و گمان خود قرار دهید. در غیر این صورت، URL های نسبی نسبت به URL فایل JSON قوانین حدس و گمان خواهند بود. این ممکن است به ویژه مفید باشد اگر شما نیاز به انتخاب برخی یا همه پیوندهای یکسان داشته باشید.

قوانین حدس و گمان و SPA

قوانین حدس و گمان فقط برای پیمایش های تمام صفحه که توسط مرورگر مدیریت می شوند پشتیبانی می شوند و نه برای صفحات تک صفحه ای (SPA) یا صفحات پوسته برنامه . این معماری‌ها از واکشی اسناد استفاده نمی‌کنند، بلکه API یا واکشی جزئی از داده‌ها یا صفحات را ایجاد می‌کنند - که سپس پردازش و در صفحه فعلی ارائه می‌شوند. داده های مورد نیاز برای این به اصطلاح "ناوبری نرم" را می توان خارج از قوانین حدس و گمان توسط برنامه از قبل واکشی کرد، اما نمی توان آنها را از قبل اجرا کرد.

از قوانین حدس و گمان می توان برای پیش اجرا خود برنامه از صفحه قبلی استفاده کرد. این می تواند به جبران برخی از هزینه های بار اولیه اضافی که برخی از SPA ها دارند کمک کند. با این حال، تغییرات مسیر در برنامه را نمی توان از قبل اجرا کرد.

اشکال زدایی قوانین حدس و گمان

برای کمک به مشاهده و اشکال‌زدایی این API جدید ، پست اختصاصی در مورد قوانین گمانه‌زنی اشکال‌زدایی را ببینید.

قوانین گمانه زنی متعدد

چندین قانون حدس و گمان را نیز می توان به همان صفحه اضافه کرد و آنها را به قوانین موجود الحاق کرد. بنابراین، روش‌های مختلف زیر همگی منجر به پیش‌اجرای one.html و two.html می‌شوند:

لیست URL ها:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html", "two.html"]
    }
  ]
}
</script>

چند اسکریپت قواعد speculationrules :

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html"]
    }
  ]
}
</script>
<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["two.html"]
    }
  ]
}
</script>

لیست های متعدد در یک مجموعه از speculationrules

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html"]
    },
    {
      "urls": ["two.html"]
    }
  ]
}
</script>

پشتیبانی No-Vary-Search

هنگام واکشی یا اجرای اولیه یک صفحه، برخی از پارامترهای URL (که از لحاظ فنی به عنوان پارامترهای جستجو شناخته می شوند) ممکن است برای صفحه ارائه شده توسط سرور بی اهمیت باشند و فقط توسط جاوا اسکریپت سمت سرویس گیرنده استفاده شوند.

به عنوان مثال، پارامترهای UTM توسط Google Analytics برای اندازه گیری کمپین استفاده می شود، اما معمولاً منجر به تحویل صفحات مختلف از سرور نمی شود. این بدان معناست که page1.html?utm_content=123 و page1.html?utm_content=456 همان صفحه را از سرور تحویل می‌دهند، بنابراین می‌توان از همان صفحه دوباره از حافظه پنهان استفاده کرد.

به طور مشابه، برنامه‌ها ممکن است از پارامترهای URL دیگری استفاده کنند که فقط در سمت مشتری مدیریت می‌شوند.

پیشنهاد No-Vary-Search به سرور اجازه می دهد تا پارامترهایی را مشخص کند که منجر به تفاوتی در منبع ارائه شده نمی شود، و بنابراین به مرورگر اجازه می دهد تا نسخه های ذخیره شده قبلی یک سند را که فقط با این پارامترها متفاوت است، دوباره استفاده کند. این در Chrome (و مرورگرهای مبتنی بر Chromium) برای گمانه‌زنی‌های ناوبری هم برای واکشی و هم از قبل اجرا پشتیبانی می‌شود.

قوانین حدس و گمان با استفاده از expects_no_vary_search برای نشان دادن جایی که انتظار می رود سرصفحه HTTP No-Vary-Search برگردانده شود، پشتیبانی می کند. انجام این کار می تواند به جلوگیری از دانلودهای غیر ضروری قبل از مشاهده پاسخ ها کمک کند.

<script type="speculationrules">
{
  "prefetch": [{
    "urls": ["/products"],
    "expects_no_vary_search": "params=(\"id\")"
  }]
}
</script>

<a href="/products?id=123">Product 123</a>
<a href="/products?id=124">Product 124</a>

در این مثال، HTML صفحه اولیه /products برای هر دو شناسه محصول 123 و 124 یکسان است. با این حال، محتوای صفحه در نهایت بر اساس رندر سمت مشتری با استفاده از جاوا اسکریپت برای واکشی داده های محصول با استفاده از پارامتر جستجوی id متفاوت است. بنابراین ما آن URL را مشتاقانه از قبل واکشی می کنیم و باید یک هدر HTTP No-Vary-Search نشان دهد که نشان می دهد صفحه می تواند برای هر پارامتر جستجوی id استفاده شود.

با این حال، اگر کاربر قبل از تکمیل واکشی اولیه روی هر یک از پیوندها کلیک کند، ممکن است مرورگر صفحه /products را دریافت نکرده باشد. در این مورد، مرورگر نمی داند که آیا هدر HTTP No-Vary-Search خواهد بود یا خیر. سپس مرورگر می‌تواند انتخاب کند که آیا پیوند را دوباره واکشی کند یا منتظر بمانید تا واکشی اولیه کامل شود تا ببیند آیا یک سربرگ HTTP No-Vary-Search دارد یا خیر. تنظیمات expects_no_vary_search به مرورگر اجازه می دهد تا بداند که پاسخ صفحه باید حاوی سرصفحه HTTP No-Vary-Search باشد و منتظر باشد تا آن پیش واکشی کامل شود.

همچنین می‌توانید چندین پارامتر را با فاصله‌ای که آنها را از هم جدا می‌کند به expects_no_vary_search اضافه کنید (زیرا No-Vary-Search یک سربرگ ساختار یافته HTTP است):

    "expects_no_vary_search": "params=(\"param1\" \"param2\" \"param3\")"

حدس و گمان محدودیت ها و پیشرفت های آینده را قوانین می کند

قوانین حدس و گمان محدود به صفحات باز شده در همان برگه است، اما ما در تلاش هستیم تا این محدودیت را کاهش دهیم .

به‌طور پیش‌فرض، حدس و گمان‌ها به صفحاتی با همان منبع محدود می‌شوند. حدس و گمان صفحات با منبع متقاطع همان سایت (به عنوان مثال، https://a.example.com می تواند یک صفحه را در https://b.example.com از قبل اجرا کند). برای استفاده از این، صفحه حدسی ( https://b.example.com در این مثال) باید با اضافه کردن یک Supports-Loading-Mode: credentialed-prerender هدر HTTP یا Chrome حدس و گمان را لغو می کند.

تا زمانی که کوکی‌ها برای صفحه پیش‌اجرا شده وجود نداشته باشد و صفحه پیش‌اجرا شده با یک هدر Supports-Loading-Mode: uncredentialed-prerender HTTP مشابه انتخاب شود، نسخه‌های آینده ممکن است امکان اجرای پیش‌اجرا برای صفحات غیرهمسایتی و با منبع متقابل را نیز فراهم کنند.

قوانین حدس و گمان قبلاً از واکشی های اولیه متقابل پشتیبانی می کنند، اما دوباره فقط زمانی که کوکی ها برای دامنه منبع متقابل وجود نداشته باشند. اگر کوکی‌هایی از کاربر وجود داشته باشد که قبلاً از آن سایت بازدید کرده است، گمانه‌زنی ایجاد نمی‌شود و نشان می‌دهد که در DevTools شکست خورده است.

با توجه به محدودیت‌های کنونی، یکی از الگوهایی که می‌تواند تجربه کاربران شما را برای پیوندهای داخلی و پیوندهای خارجی در صورت امکان بهبود بخشد، این است که نشانی‌های اینترنتی با مبدأ مشابه را از قبل اجرا کنید و سعی کنید URL‌های متقاطع را واکشی کنید:

<script type="speculationrules">
  {
    "prerender": [
      {
        "where": { "href_matches": "/*" },
        "eagerness": "moderate"
      }
    ],
    "prefetch": [
      {
        "where": { "not": { "href_matches": "/*" } },
        "eagerness": "moderate"
      }
    ]
  }
</script>

محدودیت برای جلوگیری از حدس و گمان های متقابل برای پیوندهای متقاطع به طور پیش فرض برای امنیت ضروری است. این یک پیشرفت نسبت به <link rel="prefetch"> برای مقصدهای متقاطع است که کوکی‌ها را ارسال نمی‌کنند اما همچنان واکشی اولیه را انجام می‌دهند - که یا منجر به یک واکشی اولیه بیهوده می‌شود که باید دوباره ارسال شود یا بدتر از آن، بارگیری صفحه نادرست است.

قوانین حدس و گمان برای واکشی اولیه برای صفحاتی که توسط کارکنان خدمات کنترل می شوند پشتیبانی نمی شوند. ما در حال کار برای اضافه کردن این پشتیبانی هستیم. برای به‌روزرسانی، این مشکل کارگر سرویس پشتیبانی را دنبال کنید. Prerender برای صفحاتی که توسط کارگر خدمات کنترل می شود پشتیبانی می شود.

پشتیبانی از API قوانین گمانه زنی

می‌توانید با بررسی‌های استاندارد HTML، پشتیبانی از Speculation Rules API را مشخص کنید:

if (HTMLScriptElement.supports && HTMLScriptElement.supports('speculationrules')) {
  console.log('Your browser supports the Speculation Rules API.');
}

قوانین حدس و گمان را به صورت پویا از طریق جاوا اسکریپت اضافه کنید

این نمونه ای از اضافه کردن یک قانون حدس و گمان prerender با جاوا اسکریپت است:

if (HTMLScriptElement.supports &&
    HTMLScriptElement.supports('speculationrules')) {
  const specScript = document.createElement('script');
  specScript.type = 'speculationrules';
  specRules = {
    prerender: [
      {
        urls: ['/next.html'],
      },
    ],
  };
  specScript.textContent = JSON.stringify(specRules);
  console.log('added speculation rules to: next.html');
  document.body.append(specScript);
}

می‌توانید یک نسخه نمایشی از اجرای پیش‌اجرای API قوانین گمانه‌زنی، با استفاده از درج جاوا اسکریپت، در این صفحه نمایشی پیش‌اجرا مشاهده کنید.

درج یک عنصر <script type = "speculationrules"> مستقیماً در DOM با استفاده از innerHTML قوانین حدس و گمان را به دلایل امنیتی ثبت نمی کند و باید همانطور که قبلا نشان داده شده است اضافه شود. با این حال، محتوایی که به صورت پویا با استفاده از innerHTML درج می شود که حاوی پیوندهای جدید است، توسط قوانین موجود در صفحه انتخاب می شود.

به طور مشابه، ویرایش مستقیم پانل عناصر در ابزار توسعه کروم برای افزودن عنصر <script type = "speculationrules"> قوانین حدس و گمان را ثبت نمی کند و در عوض اسکریپت برای افزودن پویا به DOM باید از کنسول اجرا شود تا قوانین درج شود.

قوانین حدس و گمان را از طریق یک مدیر برچسب اضافه کنید

برای افزودن قوانین حدس و گمان با استفاده از یک مدیر برچسب مانند Google Tag Manager (GTM) به جای افزودن عنصر <script type = "speculationrules"> مستقیماً به همان دلایلی که قبلاً ذکر شد، باید آنها را از طریق جاوا اسکریپت درج کنید:

توجه داشته باشید که این مثال از var استفاده می کند زیرا GTM از const پشتیبانی نمی کند.

قوانین حدس و گمان را لغو کنید

حذف قوانین حدس و گمان منجر به لغو پیش‌اجرا می‌شود، اما تا زمانی که این اتفاق بیفتد، احتمالاً منابع قبلاً برای شروع پیش‌اجرا هزینه شده‌اند، بنابراین توصیه می‌شود در صورت وجود احتمال نیاز به لغو پیش‌اجرا، از قبل اجرا نکنید.

قوانین حدس و گمان و خط مشی امنیت محتوا

از آنجایی که قوانین حدس و گمان از عنصر <script> استفاده می کنند، حتی اگر آنها فقط حاوی JSON هستند، در صورتی که سایت از این مورد استفاده می کند - چه با استفاده از هش یا غیر مستقیم، باید در script-src Content-Security-Policy گنجانده شوند.

یک inline-speculation-rules جدید را می توان به script-src اضافه کرد که به عناصر <script type="speculationrules"> تزریق شده از اسکریپت های هش یا nonced امکان پشتیبانی می دهد. این از قوانین موجود در HTML اولیه پشتیبانی نمی کند، بنابراین قوانین باید توسط جاوا اسکریپت برای سایت هایی که از CSP سختگیرانه استفاده می کنند تزریق شود.

شناسایی و غیرفعال کردن پیش اجرا

Prerender معمولاً یک تجربه مثبت برای کاربران است زیرا امکان رندر سریع صفحه را فراهم می کند - اغلب آنی. این به نفع کاربر و صاحب سایت است، زیرا صفحات از قبل اجرا شده تجربه کاربری بهتری را فراهم می‌کنند که در غیر این صورت ممکن است دستیابی به آن دشوار باشد.

با این حال، ممکن است مواردی وجود داشته باشد که شما نمی‌خواهید پیش‌اجرای صفحات اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال زمانی که صفحه‌ها وضعیت را تغییر می‌دهند - چه بر اساس درخواست اولیه یا بر اساس اجرای جاوا اسکریپت در صفحه.

پیش اجرا را در کروم فعال و غیرفعال کنید

اجرا اولیه فقط برای آن دسته از کاربران Chrome فعال است که تنظیمات "پیش بارگیری صفحات" را در chrome://settings/performance/ دارند. به‌علاوه، پیش‌اجرا در دستگاه‌های با حافظه کم نیز غیرفعال می‌شود، یا اگر سیستم عامل در حالت‌های Save-data یا Energy Saver باشد. بخش محدودیت‌های Chrome را ببینید.

شناسایی و غیرفعال کردن prerender سمت سرور

صفحات از قبل اجرا شده با هدر HTTP Sec-Purpose ارسال خواهند شد:

Sec-Purpose: prefetch;prerender

صفحات از پیش واکشی شده با استفاده از Speculation Rules API دارای این سرصفحه برای prefetch خواهند بود:

Sec-Purpose: prefetch

سرورها می توانند بر اساس این هدر پاسخ دهند، درخواست های گمانه زنی را ثبت کنند، محتوای مختلف را برگردانند یا از اجرای پیش اجرا جلوگیری کنند. اگر کد پاسخ نهایی ناموفق برگردانده شود - یعنی در بازه 200-299 پس از تغییر مسیرها نباشد - صفحه از قبل اجرا نمی شود و هر صفحه واکشی اولیه کنار گذاشته می شود. همچنین توجه داشته باشید که پاسخ‌های 204 و 205 علاوه بر این برای اجرای از قبل معتبر نیستند ، اما برای واکشی اولیه معتبر هستند.

اگر نمی‌خواهید صفحه خاصی از قبل اجرا شود، بازگرداندن کد پاسخ غیر 2XX (مانند 503) بهترین راه برای اطمینان از عدم انجام آن است. با این حال، برای ارائه بهترین تجربه، توصیه می‌شود در عوض اجازه اجرای پیش‌اجرا داده شود، اما هر اقدامی را که فقط در صورت مشاهده واقعی صفحه با استفاده از جاوا اسکریپت انجام می‌شود به تأخیر بیندازید.

شناسایی پیش اجرا در جاوا اسکریپت

API document.prerendering در زمانی که صفحه در حال اجرای اولیه است، true خواهد شد. این می تواند توسط صفحات برای جلوگیری یا به تأخیر انداختن برخی فعالیت ها در طول اجرای پیش اجرا تا زمانی که صفحه واقعاً فعال شود استفاده می شود.

هنگامی که یک سند از پیش اجرا شده فعال می شود، PerformanceNavigationTiming activationStart نیز روی یک زمان غیر صفر تنظیم می شود که نشان دهنده زمان بین شروع اجرای اولیه و فعال شدن واقعی سند است.

می‌توانید عملکردی برای بررسی صفحات پیش‌اجرای و پیش‌اجرا شده مانند زیر داشته باشید:

function pagePrerendered() {
  return (
    document.prerendering ||
    self.performance?.getEntriesByType?.('navigation')[0]?.activationStart > 0
  );
}

ساده ترین راه برای مشاهده اینکه آیا یک صفحه از قبل اجرا شده است (به طور کامل یا جزئی) این است که DevTools را پس از فعال شدن صفحه باز کنید و performance.getEntriesByType('navigation')[0].activationStart در کنسول تایپ کنید. اگر مقدار غیر صفر برگردانده شود، می دانید که صفحه از قبل اجرا شده است:

هنگامی که صفحه توسط کاربری که صفحه را مشاهده می کند فعال می شود، رویداد prerenderingchange بر روی document ارسال می شود، که سپس می تواند برای فعال کردن فعالیت هایی استفاده شود که قبلاً به طور پیش فرض در بارگذاری صفحه شروع می شدند، اما می خواهید آنها را تا زمانی که صفحه واقعاً توسط کاربر مشاهده شود به تعویق بیندازید.

با استفاده از این APIها، جاوا اسکریپت frontend می تواند صفحات از پیش اجرا شده را به طور مناسب شناسایی کرده و بر روی آنها عمل کند.

تاثیر بر تجزیه و تحلیل

تجزیه و تحلیل برای اندازه گیری استفاده از وب سایت استفاده می شود، به عنوان مثال استفاده از Google Analytics برای اندازه گیری بازدید از صفحه، و رویدادها. یا با اندازه گیری معیارهای عملکرد صفحات با استفاده از نظارت بر کاربر واقعی (RUM) .

صفحات فقط زمانی باید از قبل اجرا شوند که احتمال بارگیری صفحه توسط کاربر زیاد باشد. به همین دلیل است که گزینه‌های پیش‌اجرای نوار آدرس کروم تنها زمانی اتفاق می‌افتد که چنین احتمالی وجود داشته باشد (بیش از ۸۰٪ مواقع).

با این حال - مخصوصاً هنگام استفاده از API قوانین گمانه زنی - صفحات پیش‌اجرا شده ممکن است بر تجزیه و تحلیل‌ها تأثیر بگذارند و صاحبان سایت ممکن است نیاز به اضافه کردن کد اضافی داشته باشند تا فقط برای فعال کردن تجزیه و تحلیل برای صفحات از پیش اجرا شده در هنگام فعال‌سازی فعال شوند، زیرا همه ارائه‌دهندگان تجزیه و تحلیل ممکن است به طور پیش‌فرض این کار را انجام ندهند.

این را می توان با استفاده از یک Promise به دست آورد که منتظر رویداد prerenderingchange در صورتی که سندی در حال اجرا است، یا فوراً حل می شود اگر اکنون باشد:

// Set up a promise for when the page is activated,
// which is needed for prerendered pages.
const whenActivated = new Promise((resolve) => {
  if (document.prerendering) {
    document.addEventListener('prerenderingchange', resolve, {once: true});
  } else {
    resolve();
  }
});

async function initAnalytics() {
  await whenActivated;
  // Initialise your analytics
}

initAnalytics();

یک رویکرد جایگزین این است که فعالیت‌های تحلیلی را تا زمانی که صفحه برای اولین بار قابل مشاهده شود به تأخیر بیاندازید، که هم مورد پیش‌اجرا و هم زمانی که برگه‌ها در پس‌زمینه باز می‌شوند را پوشش می‌دهد (به عنوان مثال، با کلیک راست و باز کردن در برگه جدید):

// Set up a promise for when the page is first made visible
const whenFirstVisible = new Promise((resolve) => {
  if (document.hidden) {
    document.addEventListener('visibilitychange', resolve, {once: true});
  } else {
    resolve();
  }
});

async function initAnalytics() {
  await whenFirstVisible;
  // Initialise your analytics
}

initAnalytics();

در حالی که این ممکن است برای تجزیه و تحلیل و موارد استفاده مشابه منطقی باشد، در موارد دیگر ممکن است بخواهید محتوای بیشتری برای آن موارد بارگذاری شود، و بنابراین ممکن است بخواهید از document.prerendering و prerenderingchange برای هدف قرار دادن صفحات پیش اجرا استفاده کنید.

سایر محتواها را در حین اجرای پیش نمایش نگه دارید

همان APIهایی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت را می توان برای جلوگیری از سایر محتواها در مرحله پیش اجرا استفاده کرد. این می تواند بخش های خاصی از جاوا اسکریپت یا کل عناصر اسکریپت باشد که ترجیح می دهید در مرحله پیش اجرا اجرا نشوند.

به عنوان مثال، با توجه به این اسکریپت:

<script src="https://example.com/app/script.js" async></script>

شما می توانید این را به یک عنصر اسکریپت درج شده به صورت پویا تغییر دهید که فقط بر اساس تابع whenActivated قبلی درج می شود:

async function addScript(scriptUrl) {
  await whenActivated;
  const script = document.createElement('script');
  script.src = 'scriptUrl';
  document.body.appendChild(script);
}

addScript('https://example.com/app/script.js');

این می تواند برای جلوگیری از اسکریپت های متمایز که شامل تجزیه و تحلیل هستند، یا ارائه محتوا بر اساس وضعیت یا سایر متغیرهایی که می توانند در طول بازدید تغییر کنند، مفید باشد. برای مثال، توصیه‌ها، وضعیت ورود یا نمادهای سبد خرید را می‌توان برای اطمینان از ارائه به‌روزترین اطلاعات نگه داشت.

در حالی که احتمالاً با استفاده از پیش‌اجرا بیشتر این اتفاق می‌افتد، این شرایط برای صفحات بارگیری شده در برگه‌های پس‌زمینه که قبلاً ذکر شد نیز صادق است (بنابراین تابع whenFirstVisible می‌تواند به جای whenActivated استفاده شود).

در بسیاری از موارد حالت ایده‌آل باید در تغییرات کلی visibilitychange نیز بررسی شود - برای مثال، هنگام بازگشت به صفحه‌ای که پس‌زمینه بوده است، شمارنده‌های سبد خرید باید با آخرین تعداد کالاهای موجود در سبد به‌روزرسانی شوند. بنابراین، این یک مشکل خاص پیش‌اجرا نیست، اما اجرای پیش‌پرداخت فقط یک مشکل موجود را آشکارتر می‌کند.

یکی از راه‌هایی که کروم نیاز به بسته‌بندی دستی اسکریپت‌ها یا توابع را کاهش می‌دهد، این است که API‌های خاصی همانطور که قبلاً ذکر شد عقب نگه داشته می‌شوند و همچنین iframe‌های شخص ثالث ارائه نمی‌شوند، بنابراین فقط محتوای بالای آن است که باید به‌صورت دستی نگه داشته شود.

عملکرد را اندازه گیری کنید

برای اندازه‌گیری معیارهای عملکرد، تجزیه و تحلیل‌ها باید در نظر بگیرند که آیا بهتر است این معیارها بر اساس زمان فعال‌سازی به جای زمان بارگذاری صفحه که APIهای مرورگر گزارش می‌دهند اندازه‌گیری شود.

برای Core Web Vitals که توسط Chrome از طریق گزارش تجربه کاربر Chrome اندازه‌گیری می‌شود، این موارد برای اندازه‌گیری تجربه کاربر در نظر گرفته شده‌اند. بنابراین اینها بر اساس زمان فعال سازی اندازه گیری می شوند. به عنوان مثال، این اغلب منجر به یک LCP 0 ثانیه ای می شود، که نشان می دهد این روش عالی برای بهبود Core Web Vitals شما است.

از نسخه 3.1.0، کتابخانه web-vitals به‌روزرسانی شده است تا پیمایش‌های از پیش اجرا شده را به همان روشی که Chrome Core Web Vitals را اندازه‌گیری می‌کند، انجام دهد. اگر صفحه به طور کامل یا جزئی از قبل اجرا شده باشد، این نسخه همچنین پیمایش‌های از پیش اجرا شده را برای آن معیارها در ویژگی Metric.navigationType پرچم‌گذاری می‌کند.

پیش اجراها را اندازه گیری کنید

اینکه آیا یک صفحه از قبل اجرا شده است یا نه، می توان با یک ورودی غیر صفر activationStart شروع PerformanceNavigationTiming مشاهده کرد. سپس می توان با استفاده از یک بعد سفارشی یا مشابه آن هنگام ثبت نماهای صفحه، به عنوان مثال با استفاده از تابع pagePrerendered که قبلا توضیح داده شد ، ثبت شود:

// Set Custom Dimension for Prerender status
gtag('set', { 'dimension1': pagePrerendered() });
// Initialise GA - including sending page view by default
gtag('config', 'G-12345678-1');

این به تجزیه و تحلیل شما اجازه می دهد تا نشان دهد که چه تعداد از پیمایش در مقایسه با انواع دیگر پیمایش از قبل اجرا شده است، و همچنین به شما امکان می دهد هر معیار عملکرد یا معیارهای تجاری را با این انواع مختلف پیمایش مرتبط کنید. صفحات سریعتر به معنای کاربران شادتر است، که اغلب می تواند تأثیر واقعی بر اقدامات تجاری داشته باشد، همانطور که مطالعات موردی ما نشان می دهد.

همانطور که تأثیر تجاری صفحات پیش‌اجرا برای پیمایش‌های فوری را اندازه‌گیری می‌کنید، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا ارزش آن را دارد که تلاش بیشتری برای استفاده از این فناوری انجام دهید تا پیمایش‌های بیشتری از قبل اجرا شوند یا بررسی کنید که چرا صفحات از قبل اجرا نمی‌شوند.

نرخ ضربه را اندازه گیری کنید

علاوه بر اندازه‌گیری تأثیر صفحاتی که پس از اجرای پیش اجرا بازدید می‌شوند، اندازه‌گیری صفحاتی که از قبل اجرا می‌شوند و بعداً بازدید نشده‌اند نیز مهم است. این می تواند به این معنی باشد که شما بیش از حد از قبل اجرا می کنید و از منابع ارزشمند کاربر برای سود کمی استفاده می کنید.

این را می توان با اجرای یک رویداد تجزیه و تحلیل زمانی که قوانین حدس و گمان درج می شود - پس از بررسی اینکه مرورگر از اجرای پیش اجرا با استفاده از HTMLScriptElement.supports('speculationrules') پشتیبانی می کند - اندازه گیری می شود تا نشان دهد که اجرای اولیه درخواست شده است. (توجه داشته باشید که صرفاً به دلیل درخواست پیش‌اجرا، نشان‌دهنده شروع یا تکمیل اجرای پیش‌فرض نیست، زیرا همانطور که قبلاً اشاره شد، اجرای پیش‌اجرا اشاره‌ای به مرورگر است و ممکن است ترجیح دهد صفحات را در تنظیمات کاربر، استفاده از حافظه فعلی یا سایر روش‌های اکتشافی از قبل اجرا نکند.)

سپس می توانید تعداد این رویدادها را با بازدیدهای واقعی صفحه قبل از اجرا مقایسه کنید. یا اگر این کار مقایسه را آسان‌تر می‌کند، رویداد دیگری را هنگام فعال‌سازی فعال کنید.

سپس با مشاهده تفاوت بین این دو رقم، می توان «نرخ ضربه موفقیت آمیز» را تقریب زد. برای صفحاتی که از Speculation Rules API برای از قبل اجرا کردن صفحات استفاده می کنید، می توانید قوانین را به طور مناسب تنظیم کنید تا مطمئن شوید که نرخ بازدید بالایی دارید تا تعادل بین استفاده از منابع کاربران برای کمک به آنها در مقابل استفاده بی مورد از آن حفظ شود.

توجه داشته باشید که برخی از پیش‌اجرا ممکن است به دلیل پیش‌اجرای نوار آدرس و نه فقط قوانین حدس و گمان شما باشد. اگر می‌خواهید اینها را متمایز کنید، می‌توانید document.referrer (که برای پیمایش نوار آدرس از جمله پیمایش‌های نوار آدرس از قبل اجرا شده خالی است) را بررسی کنید.

به یاد داشته باشید که به صفحاتی که هیچ پیش‌اجرای ندارند نیز نگاه کنید، زیرا می‌تواند نشان دهد که این صفحات برای پیش‌اجرای واجد شرایط نیستند، حتی از نوار آدرس. این ممکن است به این معنی باشد که شما از این بهبود عملکرد سود نمی برید. تیم کروم به دنبال افزودن ابزار اضافی برای آزمایش واجد شرایط بودن Prerender است که احتمالاً مشابه ابزار آزمایش bfcache است ، و همچنین به طور بالقوه یک API اضافه می‌کند تا علت شکست اجرای پیش‌اجرا را نشان دهد.

تاثیر بر افزونه ها

به پست اختصاصی افزونه‌های Chrome: گسترش API برای پشتیبانی از Instant Navigation مراجعه کنید که برخی از ملاحظات اضافی که ممکن است لازم باشد نویسندگان برنامه‌های افزودنی برای صفحات از پیش اجرا شده در مورد آنها فکر کنند، توضیح می‌دهد.

بازخورد

پیش‌اجرا توسط تیم Chrome در حال توسعه فعال است و برنامه‌های زیادی برای گسترش دامنه آنچه در نسخه Chrome 108 در دسترس قرار گرفته است، وجود دارد. ما از هرگونه بازخورد در مورد مخزن GitHub یا استفاده از ردیاب مشکل خود استقبال می کنیم و مشتاقانه منتظر شنیدن و به اشتراک گذاری مطالعات موردی این API جدید هیجان انگیز هستیم.

لینک های مرتبط

• قواعد حدس و گمان Codelab
• اشکال زدایی قوانین حدس و گمان
• معرفی NoState Prefetch
• Speculation Rules مشخصات API
• مخزن گمانه زنی ناوبری GitHub
• برنامه‌های افزودنی Chrome: گسترش API برای پشتیبانی از پیمایش فوری

قدردانی ها

تصویر کوچک توسط Marc-Olivier Jodoin در Unsplash

Barry Pollard

تیم کروم پیش‌اجرای کامل صفحات آینده را که کاربر احتمالاً به آن‌ها می‌رود بازگردانده است.

تاریخچه مختصری از پیش اجرا

در گذشته، کروم از راهنمایی منبع <link rel="prerender" href="/next-page"> پشتیبانی می‌کرد، با این حال فراتر از Chrome به‌طور گسترده‌ای پشتیبانی نمی‌شد، و یک API خیلی گویا نبود.

این پیش‌اجرای قدیمی با استفاده از پیوند rel=prerender hint به نفع NoState Prefetch منسوخ شد، که در عوض منابع مورد نیاز صفحه آینده را واکشی می‌کرد، اما صفحه را به طور کامل از قبل اجرا نکرد و جاوا اسکریپت را اجرا نکرد. NoState Prefetch با بهبود بارگذاری منابع به بهبود عملکرد صفحه کمک می کند، اما بارگذاری فوری صفحه را مانند یک پیش اجرا کامل ارائه نمی دهد.

تیم Chrome اکنون پیش‌اجرای کامل را دوباره به Chrome بازگردانده است. برای جلوگیری از پیچیدگی‌های استفاده موجود، و امکان گسترش آتی پیش‌اجرا، این مکانیسم پیش‌اجرای جدید از نحو <link rel="prerender"...> استفاده نمی‌کند، که برای NoState Prefetch باقی می‌ماند، با این منظر که در مقطعی در آینده از آن بازنشسته شود.

چگونه یک صفحه از قبل اجرا می شود؟

یک صفحه را می توان به یکی از چهار روش از قبل اجرا کرد که هدف همه آنها سریعتر کردن پیمایش است:

1. هنگامی که یک URL را در نوار آدرس کروم (همچنین به عنوان "omnibox" شناخته می‌شود) تایپ می‌کنید، Chrome ممکن است به‌طور خودکار صفحه را برای شما از قبل اجرا کند، اگر اطمینان بالایی داشته باشد، بر اساس سابقه مرور قبلی‌تان از آن صفحه بازدید خواهید کرد.
2. هنگامی که از نوار نشانک استفاده می کنید ، Chrome ممکن است به طور خودکار صفحه را برای شما در نگه داشتن نشانگر بر روی یکی از دکمه های نشانک قرار دهد.
3. هنگامی که یک اصطلاح جستجو را در نوار آدرس Chrome تایپ می کنید ، Chrome ممکن است به طور خودکار صفحه نتایج جستجو را انجام دهد ، هنگامی که به موتور جستجو این کار را انجام دهید.
4. سایت ها می توانند از API قوانین حدس و گمان استفاده کنند تا به طور برنامه ای به Chrome بگویند که صفحات را برای پیش نویس قرار می دهد. این جایگزین چیزی است که <link rel="prerender"...> استفاده می شود و به سایت ها اجازه می دهد تا صفحه ای را بر اساس قوانین حدس و گمان در صفحه انجام دهند. اینها می توانند از نظر آماری در صفحات وجود داشته باشند ، یا به صورت پویا توسط JavaScript تزریق شوند زیرا صاحب صفحه مناسب را می بیند.

در هر یک از این موارد ، یک پیش نویس طوری رفتار می کند که گویی این صفحه در یک برگه پس زمینه نامرئی باز شده است ، و سپس با جایگزینی برگه پیش زمینه با آن صفحه پیش ساخته "فعال" می شود. اگر یک صفحه قبل از اینکه کاملاً از قبل فعال شود ، فعال شود ، وضعیت فعلی آن "پیش زمینه" است و همچنان به بارگیری خود ادامه می دهد ، به این معنی که شما هنوز هم می توانید شروع خوبی را بدست آورید.

از آنجا که صفحه قبل از آن در حالت پنهان افتتاح می شود ، تعدادی از API ها که باعث رفتارهای مزاحم (به عنوان مثال ، اعلان ها) می شوند در این حالت فعال نمی شوند و در عوض تا زمان فعال شدن صفحه به تأخیر می افتند. در تعداد کمی از مواردی که هنوز این امکان پذیر نیست ، پیش نویس لغو می شود. تیم Chrome در حال کار بر روی افشای دلایل لغو Prerender به عنوان API است و همچنین قابلیت های DevTools را برای آسانتر کردن چنین موارد لبه تقویت می کند.

تأثیر پیش نویس

Prerendering اجازه می دهد تا یک صفحه نزدیک نزدیک به صفحه همانطور که در فیلم زیر نشان داده شده است:

سایت مثال در حال حاضر یک سایت سریع است ، اما حتی با این کار می توانید ببینید که چگونه پیش نویس تجربه کاربر را بهبود می بخشد. بنابراین این می تواند تأثیر مستقیمی بر روی ویتای اصلی وب سایت داشته باشد ، با LCP نزدیک به صفر ، CLS کاهش یافته (از آنجا که هر بار CLS قبل از نمای اولیه اتفاق می افتد) و INP بهبود یافته (از آنجا که بار قبل از تعامل کاربر باید تکمیل شود).

حتی اگر صفحه قبل از بارگیری کامل فعال شود ، داشتن سر شروع به بار صفحه ، باید تجربه بارگیری را بهبود بخشد. هنگامی که پیوندی فعال می شود در حالی که هنوز هم در حال وقوع است ، صفحه پیش نویس به قاب اصلی منتقل می شود و بارگیری را ادامه می دهد.

با این حال ، Prerendering از حافظه و پهنای باند شبکه اضافی استفاده می کند. مراقب باشید که با هزینه منابع کاربر ، بیش از حد آماده نشوید. فقط در صورت وجود احتمال زیاد در صفحه وجود دارد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی اندازه گیری تأثیر عملکرد واقعی در تجزیه و تحلیل خود ، به بخش عملکرد اندازه گیری مراجعه کنید.

مشاهده پیش بینی های نوار آدرس Chrome

برای اولین مورد استفاده ، می توانید پیش بینی های Chrome را برای URL در صفحه chrome://predictors :

خطوط سبز نشانگر اعتماد به نفس کافی برای ایجاد پیش نویس است. در این مثال تایپ کردن "S" اعتماد به نفس معقول (کهربا) می دهد ، اما هنگامی که "SH" را تایپ می کنید ، کروم اطمینان کافی دارد که تقریباً همیشه به https://sheets.google.com حرکت می کنید.

این تصویر در یک نصب کروم نسبتاً تازه گرفته شده و پیش بینی های اعتماد به نفس صفر را فیلتر می کند ، اما اگر پیش بینی کننده های خود را مشاهده کنید ، احتمالاً ورودی های قابل توجهی بیشتر خواهید دید ، و شخصیت های بالقوه بیشتری برای رسیدن به سطح اطمینان کافی لازم است.

این پیش بینی کننده ها همچنین گزینه ای هستند که نوار آدرس گزینه های پیشنهادی را که ممکن است متوجه شده باشید ، هدایت کنید:

Chrome به طور مداوم پیش بینی های خود را بر اساس تایپ و انتخاب شما به روز می کند.

• برای بیش از 50 ٪ سطح اطمینان (در کهربا نشان داده شده است) ، کروم به طور پیشگیرانه به دامنه متصل می شود ، اما صفحه را از پیش نمی گیرد.
• برای بیش از 80 ٪ سطح اطمینان (به رنگ سبز نشان داده شده است) ، Chrome URL را از قبل انتخاب می کند.

قوانین گمانه زنی API

برای گزینه API Prerender قوانین گمانه زنی ، توسعه دهندگان وب می توانند دستورالعمل های JSON را روی صفحات خود وارد کنند تا به مرورگر اطلاع دهند که کدام URL ها را به Prerender:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["next.html", "next2.html"]
    }
  ]
}
</script>

یا طبق قوانین اسناد (موجود از Chrome 121) ، که پیوندهای پیش نویس موجود در سند بر اساس انتخاب کنندگان href (بر اساس API الگوی URL ) یا انتخاب کننده CSS:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [{
    "where": {
      "and": [
        { "href_matches": "/*" },
        { "not": {"href_matches": "/wp-admin"}},
        { "not": {"href_matches": "/*\\?*(^|&)add-to-cart=*"}},
        { "not": {"selector_matches": ".do-not-prerender"}},
        { "not": {"selector_matches": "[rel~=nofollow]"}}
      ]
    }
  }]
}
</script>

تیم Chrome قوانین حدس و گمان CodeLab را تهیه کرده اند که شما را از طریق افزودن قوانین حدس و گمان به یک سایت پیاده می کند.

اشتیاق

از یک تنظیم eagerness برای نشان دادن اینکه چه زمانی باید گمانه زنی ها را نشان دهد ، که به ویژه برای قوانین اسناد مفید است ، استفاده می شود:

• immediate : برای حدس زدن در اسرع وقت، یعنی به محض رعایت قوانین حدس و گمان استفاده می شود.
• eager : این به طور یکسان با شرایط immediate رفتار می کند ، اما در آینده ، ما به دنبال این هستیم که این را در جایی بین immediate و moderate ​​قرار دهیم.
• moderate : اگر این نشانگر را بیش از پیوندی برای 200 میلی ثانیه (یا در رویداد pointerdown اگر زودتر باشد ، و در تلفن همراه که هیچ رویداد hover وجود ندارد) ، گمانه زنی ها را انجام می دهد.
• conservative : در مورد اشاره گر یا لمس پایین حدس می زند.

eagerness پیش‌فرض برای قوانین list immediate است. گزینه های moderate ​​و conservative را می توان برای محدود کردن قوانین list به URL هایی که کاربر با آنها در تعامل است به یک لیست خاص استفاده کرد. اگرچه در بسیاری از موارد، document قوانین با شرایط مناسب‌تر where ممکن است مناسب‌تر باشد، وجود دارد.

eagerness پیش فرض برای قوانین document conservative است. با توجه به اینکه یک سند می تواند از URL های زیادی تشکیل شده باشد، استفاده از قوانین immediate یا eager برای document باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد (همچنین به بخش محدودیت های Chrome در ادامه مراجعه کنید).

اینکه از کدام تنظیم eagerness استفاده کنید به سایت شما بستگی دارد. برای یک سایت سبک و استاتیک ، حدس و گمان با اشتیاق بیشتر ممکن است هزینه کمی داشته باشد و برای کاربران مفید باشد. سایت‌هایی با معماری پیچیده‌تر و محموله‌های صفحات سنگین‌تر ممکن است ترجیح دهند تا زمانی که سیگنال مثبت بیشتری از قصد کاربران برای محدود کردن ضایعات دریافت نکنید، ضایعات را با گمانه‌زنی کمتر کاهش دهند.

گزینه moderate یک میانه است و بسیاری از سایت ها می توانند از قانون گمانه زنی های زیر بهره مند شوند که هنگام نگه داشتن نشانگر از طریق لینک برای 200 میلی ثانیه یا در رویداد Pointerdown به عنوان یک اجرای اساسی - با اما قدرتمند - اجرای قوانین حدس و گمان ، پیوندی را از دست می دهد:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [{
    "where": {
      "href_matches": "/*"
    },
    "eagerness": "moderate"
  }]
}
</script>

واکشی از پیش

قوانین حدس و گمان همچنین می تواند فقط برای پیشگویی صفحات ، بدون پیش نویس کامل استفاده شود. این اغلب می تواند اولین قدم خوب در جاده پیش نویس باشد:

<script type="speculationrules">
{
  "prefetch": [
    {
      "urls": ["next.html", "next2.html"]
    }
  ]
}
</script>

محدودیت های کروم

Chrome برای جلوگیری از استفاده بیش از حد از قوانین گمانه زنی API محدودیت هایی دارد:

تنظیمات moderate ​​و conservative - که به تعامل کاربر بستگی دارد - در ابتدا به روش اول ، اول (FIFO) کار می کنند: پس از رسیدن به حد مجاز ، یک حدس و گمان جدید باعث می شود که قدیمی ترین حدس و گمان لغو شود و توسط یک جدیدتر جایگزین شود تا حافظه را حفظ کند. یک حدس و گمان لغو شده می تواند دوباره ایجاد شود-برای مثال با معلق در آن پیوند-که منجر به انتخاب مجدد URL می شود و قدیمی ترین گمانه زنی ها را بیرون می کشد. در این حالت ، گمانه زنی های قبلی هرگونه منبع ذخیره شده در حافظه پنهان HTTP را برای آن URL ذخیره کرده است ، بنابراین گمانه زنی ها در زمان بیشتر باید هزینه کمتری داشته باشند. به همین دلیل محدودیت در آستانه متوسط ​​2 تنظیم شده است. قوانین لیست استاتیک توسط یک عمل کاربر ایجاد نمی شود و بنابراین حد بالاتری دارند زیرا امکان وجود مرورگر امکان پذیر نیست که مورد نیاز و چه زمانی مورد نیاز باشد.

محدودیت های immediate و eager نیز پویا است ، بنابراین حذف یک عنصر اسکریپت URL list با لغو آن گمانه زنی های حذف شده ، ظرفیت ایجاد می کند.

کروم همچنین از استفاده از حدس و گمان در شرایط خاصی مانند:

• Save-Data .
• صرفه جویی در مصرف انرژی در هنگام فعال شدن و باتری کم.
• محدودیت های حافظه
• هنگامی که تنظیم "پیش بارگیری صفحات" خاموش است (که به صراحت توسط افزونه های Chrome مانند uBlock Origin نیز غیرفعال شده است).
• صفحات در برگه های پس زمینه باز می شوند.

Chrome همچنین تا زمان فعال سازی ، Iframes را در صفحات پیش ساخته قرار نمی دهد.

هدف همه این شرایط کاهش تأثیر گمانه زنی بیش از حد در زمانی است که برای کاربران مضر است.

نحوه شامل قوانین حدس و گمان در یک صفحه

قوانین حدس و گمان می تواند به صورت آماری در صفحه HTML یا پویا در صفحه توسط JavaScript وارد شود:

• قوانین حدس و گمان شامل : به عنوان مثال یک سایت رسانه ای خبری ، یا یک وبلاگ ممکن است جدیدترین مقاله را از بین ببرد ، اگر این اغلب ناوبری بعدی برای بخش بزرگی از کاربران باشد ، به طور متناوب ، قوانین مستند را با یک moderate ​​یا conservative می توان برای حدس و گمان در تعامل کاربران با پیوندها استفاده کرد.
• قوانین حدس و گمان پویا درج شده : این می تواند مبتنی بر منطق کاربرد باشد ، شخصی شده برای کاربر یا بر اساس سایر اکتشافات.

کسانی که درج پویا بر اساس اقداماتی مانند شناور شدن بیش از حد ، یا کلیک کردن بر روی پیوند - همانطور که بسیاری از کتابخانه ها در گذشته با <link rel=prefetch> انجام داده اند - توصیه می شود که به قوانین اسناد نگاه کنید ، زیرا اینها به مرورگر اجازه می دهد تا بسیاری از موارد استفاده شما را کنترل کند.

قوانین حدس و گمان را می توان در <head> یا <body> در قاب اصلی اضافه کرد. قوانین حدس و گمان در زیر مجموعه ها بر اساس عمل عمل نمی شود ، و قوانین حدس و گمان در صفحات پیش نویس فقط پس از فعال شدن این صفحه عمل می شود.

هدر HTTP Speculation-Rules

قوانین حدس و گمان را نیز می توان با استفاده از هدر Speculation-Rules HTTP ارائه کرد، نه اینکه مستقیماً در HTML سند گنجانده شود. این امکان استقرار آسان‌تر توسط CDN‌ها را بدون نیاز به تغییر محتوای سند فراهم می‌کند.

هدر Speculation-Rules HTTP همراه با سند برگردانده می شود و به مکانی از یک فایل JSON حاوی قوانین حدس و گمان اشاره می کند:

Speculation-Rules: "/speculationrules.json"

این منبع باید از نوع MIME صحیح استفاده کند و اگر منبع متقاطع است، یک بررسی CORS را پاس کند.

Content-Type: application/speculationrules+json
Access-Control-Allow-Origin: *

اگر می خواهید از URL های نسبی استفاده کنید، ممکن است بخواهید کلید "relative_to": "document" را در قوانین حدس و گمان خود قرار دهید. در غیر این صورت ، URL های نسبی نسبت به قوانین گمانه زنی URL JSON FILE خواهند بود. این ممکن است به ویژه مفید باشد اگر شما نیاز به انتخاب برخی یا همه پیوندهای یکسان داشته باشید.

قوانین حدس و گمان و اسپا

قوانین حدس و گمان فقط برای ناوبری های صفحه کامل که توسط مرورگر اداره می شوند ، پشتیبانی می شوند ، و نه برای برنامه های تک صفحه (SPA) یا صفحات پوسته برنامه . این معماری از واکشی های اسناد استفاده نمی کند ، بلکه در عوض API یا جزئی از داده ها یا صفحات را ایجاد می کند - که سپس در صفحه فعلی پردازش و ارائه می شوند. داده های مورد نیاز برای این به اصطلاح "ناوبری های نرم" توسط برنامه خارج از قوانین حدس و گمان قابل تنظیم است ، اما آنها را نمی توان از قبل معرفی کرد.

از قوانین حدس و گمان می توان برای پیشبرد برنامه خود از صفحه قبلی استفاده کرد. این می تواند به جبران برخی از بار اولیه اضافی که برخی از اسپا ها دارند ، کمک کند. با این حال ، تغییرات مسیر در برنامه قابل پیش بینی نیست.

قوانین حدس و گمان اشکال زدایی

برای ویژگی های جدید Chrome Devtools برای کمک به مشاهده و اشکال زدایی این API جدید ، به پست اختصاصی در مورد قوانین مربوط به اشکال زدایی مراجعه کنید.

قوانین حدس و گمان چندگانه

قوانین حدس و گمان متعدد نیز می تواند به همان صفحه اضافه شود و آنها به قوانین موجود اضافه می شوند. بنابراین ، روش های مختلف زیر همه منجر به هر دو one.html و two.html prerendering می شوند:

لیست URL ها:

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html", "two.html"]
    }
  ]
}
</script>

اسکریپت های چند speculationrules :

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html"]
    }
  ]
}
</script>
<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["two.html"]
    }
  ]
}
</script>

لیست های چندگانه در یک مجموعه از speculationrules

<script type="speculationrules">
{
  "prerender": [
    {
      "urls": ["one.html"]
    },
    {
      "urls": ["two.html"]
    }
  ]
}
</script>

پشتیبانی No-Vary-Search

هنگام واکشی یا اجرای اولیه یک صفحه، برخی از پارامترهای URL (که از لحاظ فنی به عنوان پارامترهای جستجو شناخته می شوند) ممکن است برای صفحه ارائه شده توسط سرور بی اهمیت باشند و فقط توسط جاوا اسکریپت سمت سرویس گیرنده استفاده شوند.

به عنوان مثال ، پارامترهای UTM توسط Google Analytics برای اندازه گیری کمپین استفاده می شود ، اما معمولاً منجر به تحویل صفحات مختلف از سرور نمی شود. این بدان معناست که page1.html?utm_content=123 و page1.html?utm_content=456 همان صفحه را از سرور تحویل می‌دهند، بنابراین می‌توان از همان صفحه دوباره از حافظه پنهان استفاده کرد.

به طور مشابه، برنامه‌ها ممکن است از پارامترهای URL دیگری استفاده کنند که فقط در سمت مشتری مدیریت می‌شوند.

پیشنهاد بدون جستجوی متفاوت به یک سرور اجازه می دهد تا پارامترهایی را مشخص کند که منجر به تفاوت در منبع تحویل داده نمی شود ، و بنابراین به یک مرورگر اجازه می دهد تا از نسخه های قبلاً ذخیره شده از یک سندی استفاده کند که فقط با این پارامترها متفاوت است. این در Chrome (و مرورگرهای مبتنی بر کروم) برای گمانه زنی های ناوبری برای پیش فرض و پیش نویس پشتیبانی می شود.

قوانین حدس و گمان با استفاده از expects_no_vary_search برای نشان دادن جایی که انتظار می رود سرصفحه HTTP No-Vary-Search برگردانده شود، پشتیبانی می کند. انجام این کار می تواند قبل از مشاهده پاسخ ، از جلوگیری از بارگیری های غیر ضروری بیشتر کمک کند.

<script type="speculationrules">
{
  "prefetch": [{
    "urls": ["/products"],
    "expects_no_vary_search": "params=(\"id\")"
  }]
}
</script>

<a href="/products?id=123">Product 123</a>
<a href="/products?id=124">Product 124</a>

در این مثال، HTML صفحه اولیه /products برای هر دو شناسه محصول 123 و 124 یکسان است. با این حال، محتوای صفحه در نهایت بر اساس رندر سمت مشتری با استفاده از جاوا اسکریپت برای واکشی داده های محصول با استفاده از پارامتر جستجوی id متفاوت است. بنابراین ما آن URL را مشتاقانه از قبل واکشی می کنیم و باید یک هدر HTTP No-Vary-Search نشان دهد که نشان می دهد صفحه می تواند برای هر پارامتر جستجوی id استفاده شود.

با این حال، اگر کاربر قبل از تکمیل واکشی اولیه روی هر یک از پیوندها کلیک کند، ممکن است مرورگر صفحه /products را دریافت نکرده باشد. در این مورد، مرورگر نمی داند که آیا هدر HTTP No-Vary-Search خواهد بود یا خیر. سپس مرورگر می‌تواند انتخاب کند که آیا پیوند را دوباره واکشی کند یا منتظر بمانید تا واکشی اولیه کامل شود تا ببیند آیا یک سربرگ HTTP No-Vary-Search دارد یا خیر. تنظیمات expects_no_vary_search به مرورگر اجازه می دهد تا بداند که پاسخ صفحه باید حاوی سرصفحه HTTP No-Vary-Search باشد و منتظر باشد تا آن پیش واکشی کامل شود.

همچنین می توانید چندین پارامتر را به expects_no_vary_search با فضایی که آنها را از هم جدا می کند اضافه کنید (از آنجا که No-Vary-Search یک هدر ساختار یافته HTTP است):

    "expects_no_vary_search": "params=(\"param1\" \"param2\" \"param3\")"

محدودیت های قوانین حدس و گمان و پیشرفت های آینده

قوانین حدس و گمان محدود به صفحات باز شده در همان برگه است ، اما ما در تلاش هستیم تا این محدودیت را کاهش دهیم .

به طور پیش فرض گمانه زنی ها به صفحات همان منشی محدود می شوند. حدس و گمان صفحات متقاطع همان سایت (به عنوان مثال ، https://a.example.com می تواند صفحه ای را در https://b.example.com ) ارائه دهد. برای استفاده از این ، صفحه گمانه زنی شده ( https://b.example.com در این مثال) باید با استفاده از یک Supports-Loading-Mode: credentialed-prerender یا Chrome حدس و گمان را لغو می کند.

نسخه های آینده همچنین ممکن است برای صفحات غیرقانونی و متقاطع به سایت های غیرقانونی اجازه دهد تا زمانی که کوکی ها برای صفحه پیش نویس وجود نداشته باشند و صفحه از پیش تنظیم شده با یک Supports-Loading-Mode: uncredentialed-prerender انتخاب می کند.

قوانین حدس و گمان از قبل از پیش تنظیمات متقاطع پشتیبانی می کنند ، اما باز هم فقط وقتی کوکی ها برای دامنه متقاطع وجود ندارند. اگر کوکی ها از کاربر که قبلاً از آن سایت بازدید کرده اند وجود داشته باشد ، حدس و گمان ایجاد نمی شود و شکست در Devtools را نشان می دهد.

با توجه به این محدودیت های فعلی ، یک الگوی که می تواند تجربیات کاربران شما را برای پیوندهای داخلی و پیوندهای خارجی بهبود بخشد ، در صورت امکان ، از طریق URL های همان منبعی و تلاش برای پیش بینی URL های با منشاء متقابل:

<script type="speculationrules">
  {
    "prerender": [
      {
        "where": { "href_matches": "/*" },
        "eagerness": "moderate"
      }
    ],
    "prefetch": [
      {
        "where": { "not": { "href_matches": "/*" } },
        "eagerness": "moderate"
      }
    ]
  }
</script>

محدودیت برای جلوگیری از گمانه زنی های متقاطع برای پیوندهای متقاطع به طور پیش فرض برای امنیت ضروری است. این یک پیشرفت نسبت به <link rel="prefetch"> برای مقصد های متقاطع است که کوکی ها را نیز ارسال نمی کند بلکه هنوز هم پیش فرض را امتحان می کند-که یا منجر به هدر رفتن می شود که نیاز به نارضایتی دارد یا بدتر از آن ، بارگذاری صفحه نادرست.

قوانین حدس و گمان برای صفحات کنترل شده توسط کارگران خدمات پشتیبانی نمی شود. ما در حال تلاش برای اضافه کردن این پشتیبانی هستیم. برای به روزرسانی این شماره کارگر پشتیبانی را دنبال کنید. Prerender برای صفحات کنترل شده از کارگر پشتیبانی می شود.

ردیابی قوانین حدس و گمان پشتیبانی API

شما می توانید از قوانین مربوط به حدس و گمان پشتیبانی API با چک های استاندارد HTML استفاده کنید:

if (HTMLScriptElement.supports && HTMLScriptElement.supports('speculationrules')) {
  console.log('Your browser supports the Speculation Rules API.');
}

قوانین حدس و گمان را به صورت پویا از طریق JavaScript اضافه کنید

این نمونه ای از افزودن یک قانون حدس و گمان prerender با JavaScript است:

if (HTMLScriptElement.supports &&
    HTMLScriptElement.supports('speculationrules')) {
  const specScript = document.createElement('script');
  specScript.type = 'speculationrules';
  specRules = {
    prerender: [
      {
        urls: ['/next.html'],
      },
    ],
  };
  specScript.textContent = JSON.stringify(specRules);
  console.log('added speculation rules to: next.html');
  document.body.append(specScript);
}

شما می توانید نسخه ی نمایشی از قوانین حدس و گمان را با استفاده از درج JavaScript ، در این صفحه نمایشی پیش نویس مشاهده کنید.

درج یک عنصر <script type = "speculationrules"> به طور مستقیم در DOM با استفاده از innerHTML به دلایل امنیتی قوانین حدس و گمان را ثبت نمی کند و این باید همانطور که قبلاً نشان داده شده است اضافه شود. با این حال ، محتوای با استفاده از innerHTML که حاوی پیوندهای جدید است ، به صورت پویا درج شده است ، توسط قوانین موجود در صفحه جمع می شود.

به طور مشابه ، ویرایش مستقیم پانل عناصر در Chrome DevTools برای اضافه کردن عنصر <script type = "speculationrules"> قوانین حدس و گمان را ثبت نمی کند و در عوض اسکریپت برای اضافه کردن پویا این را به DOM باید از کنسول اجرا کرد تا قوانین را وارد کند.

قوانین حدس و گمان را از طریق یک مدیر برچسب اضافه کنید

برای افزودن قوانین حدس و گمان با استفاده از یک مدیر برچسب مانند Google Tag Manager (GTM) به جای اضافه کردن عنصر <script type = "speculationrules"> هرچند که GTM به طور مستقیم به همان دلایلی که قبلاً ذکر شد ، این موارد را از طریق JavaScript وارد می کنند:

توجه داشته باشید این مثال از var استفاده می کند زیرا GTM از const پشتیبانی نمی کند.

قوانین حدس و گمان را لغو کنید

حذف قوانین حدس و گمان منجر به لغو پیش نویس خواهد شد ، اما تا زمانی که این اتفاق بیفتد ، احتمالاً منابع برای شروع پیش نویس هزینه شده اند ، بنابراین توصیه می شود در صورت وجود احتمال نیاز به لغو پیش نویس ، از قبل استفاده نکنید.

قوانین حدس و گمان و سیاست امنیت محتوا

از آنجا که قوانین حدس و گمان از یک عنصر <script> استفاده می کنند ، حتی اگر آنها فقط حاوی JSON باشند ، در صورت استفاده از این سایت ، باید در script-src Content-Security-Security-Policy گنجانده شوند-یا با استفاده از هش یا غیرقانونی.

inline-speculation-rules می توان به script-src اضافه کرد که به <script type="speculationrules"> عناصر تزریق شده از اسکریپت های هش یا غیر بسته شده اجازه می دهد. این از قوانین موجود در HTML اولیه پشتیبانی نمی کند ، بنابراین قوانین لازم است توسط JavaScript برای سایتهایی که از CSP دقیق استفاده می کنند تزریق شوند.

تشخیص و غیرفعال کردن

Prerender معمولاً یک تجربه مثبت برای کاربران است زیرا اجازه می دهد تا صفحه سریع ارائه شود - اغلب. این به نفع کاربر و هم صاحب سایت است ، زیرا صفحات پیش نویس امکان تجربه بهتر کاربر را فراهم می کند که دستیابی به آن دشوار است.

با این وجود ، ممکن است مواردی وجود داشته باشد که شما نمی خواهید صفحات پیش از این اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال وقتی صفحات حالت را تغییر می دهند - یا بر اساس درخواست اولیه ، یا بر اساس اجرای JavaScript در صفحه.

Prerender را در Chrome فعال و غیرفعال کنید

Prerender فقط برای آن دسته از کاربران Chrome با تنظیم "صفحات از پیش بارگیری" در chrome://settings/performance/ . علاوه بر این ، Prerender همچنین در دستگاه های کم حافظه غیرفعال است ، یا اگر سیستم عامل در حالت های صرفه جویی یا صرفه جویی در انرژی باشد. به بخش محدودیت های کروم مراجعه کنید.

طرف سرور prerender را تشخیص داده و غیرفعال کنید

صفحات پیش از پیش با عنوان HTTP Sec-Purpose ارسال می شود:

Sec-Purpose: prefetch;prerender

صفحات از پیش تنظیم شده با استفاده از قوانین حدس و گمان API این عنوان را prefetch می کند:

Sec-Purpose: prefetch

سرورها می توانند بر اساس این هدر پاسخ دهند ، تا درخواست های حدس و گمان را وارد کنند ، محتوای مختلفی را برگردانند یا از وقوع یک پیش نویس جلوگیری کنند. اگر یک کد پاسخ نهایی غیر موفق بازگردانده شود-یعنی در محدوده 200-299 پس از تغییر مسیر-آنگاه صفحه از پیش تنظیم نمی شود و هر صفحه پیش نمایش دور می شود. همچنین توجه داشته باشید که پاسخ های 204 و 205 علاوه بر این برای پیش نویس معتبر نیستند ، اما برای پیش نویس معتبر هستند.

اگر نمی خواهید یک صفحه خاص از قبل تنظیم شود ، بازگشت یک کد پاسخ غیر 2xx (مانند 503) بهترین راه برای اطمینان از وقوع آن است. با این حال ، برای ارائه بهترین تجربه ، توصیه می شود به جای آن اجازه می دهد تا از قبل استفاده شود ، اما هرگونه اقدامی را که فقط باید اتفاق بیفتد ، با استفاده از JavaScript به تأخیر بیندازید.

تشخیص prerender در JavaScript

document.prerendering API در حالی که صفحه در حال انجام است ، true باز می گردد. این می تواند توسط صفحات برای جلوگیری از فعالیت های مطمئن یا تأخیر در طول پیش نویس تا زمان فعال شدن صفحه استفاده شود.

پس از فعال شدن یک سند از پیش تنظیم شده ، activationStart PerformanceNavigationTiming نیز به یک زمان غیر صفر تنظیم می شود که نشان دهنده زمان شروع قبل از شروع کار و سند در واقع فعال شده است.

شما می توانید یک تابع برای بررسی صفحات پیش نویس و پیش نویس مانند موارد زیر داشته باشید:

function pagePrerendered() {
  return (
    document.prerendering ||
    self.performance?.getEntriesByType?.('navigation')[0]?.activationStart > 0
  );
}

ساده ترین راه برای دیدن اینکه آیا یک صفحه از قبل (یا به طور کامل یا جزئی) باز شده است ، باز کردن devtools پس از فعال شدن صفحه و نوع performance.getEntriesByType('navigation')[0].activationStart در کنسول. اگر یک مقدار غیر صفر برگردانده شود ، می دانید که این صفحه از پیش تنظیم شده است:

هنگامی که این صفحه توسط کاربر مشاهده می شود که صفحه را مشاهده می کند ، رویداد prerenderingchange روی document ارسال می شود ، که می تواند برای فعال کردن فعالیتهایی که قبلاً به طور پیش فرض در بار صفحه شروع می شود ، استفاده شود اما می خواهید تا زمانی که صفحه در واقع توسط کاربر مشاهده شود ، به تأخیر بیفتد.

با استفاده از این API ها ، JavaScript Frontend می تواند به طور مناسب به صفحات پیش ساخته شده تشخیص داده و عمل کند.

تأثیر بر تجزیه و تحلیل

از تجزیه و تحلیل برای اندازه گیری استفاده از وب سایت ، به عنوان مثال با استفاده از Google Analytics برای اندازه گیری نماهای صفحه و رویدادها استفاده می شود. یا با اندازه گیری معیارهای عملکرد صفحات با استفاده از نظارت واقعی کاربر (RUM) .

صفحات فقط باید در صورت وجود احتمال زیاد صفحه توسط کاربر بارگیری شوند. به همین دلیل گزینه های پیش نمایش نوار آدرس Chrome فقط در شرایطی اتفاق می افتد که چنین احتمال بالایی وجود داشته باشد (بیش از 80 ٪ از زمان).

با این حال - به ویژه هنگام استفاده از API قوانین حدس و گمان ، صفحات ارائه شده ممکن است تأثیر بر تجزیه و تحلیل داشته باشند و صاحبان سایت ممکن است نیاز به اضافه کردن کد اضافی برای فعال کردن تجزیه و تحلیل برای صفحات پیش ساخته در فعال سازی داشته باشند ، زیرا همه ارائه دهندگان تحلیلی ممکن است این کار را به طور پیش فرض انجام دهند.

این امر می تواند با استفاده از Promise که منتظر رویداد prerenderingchange است در صورتی که یک سند در حال پیش بینی باشد ، یا در صورت وجود بلافاصله برطرف شود:

// Set up a promise for when the page is activated,
// which is needed for prerendered pages.
const whenActivated = new Promise((resolve) => {
  if (document.prerendering) {
    document.addEventListener('prerenderingchange', resolve, {once: true});
  } else {
    resolve();
  }
});

async function initAnalytics() {
  await whenActivated;
  // Initialise your analytics
}

initAnalytics();

یک رویکرد جایگزین برای تأخیر در فعالیت های تحلیلی تا زمانی که صفحه قابل مشاهده باشد ، که می تواند هر دو مورد پیش نویس را پوشش دهد ، و همچنین هنگام باز شدن برگه ها در پس زمینه (برای مثال ، با کلیک راست و در برگه جدید):

// Set up a promise for when the page is first made visible
const whenFirstVisible = new Promise((resolve) => {
  if (document.hidden) {
    document.addEventListener('visibilitychange', resolve, {once: true});
  } else {
    resolve();
  }
});

async function initAnalytics() {
  await whenFirstVisible;
  // Initialise your analytics
}

initAnalytics();

اگرچه این ممکن است برای تجزیه و تحلیل و موارد مشابه استفاده شود ، در موارد دیگر ممکن است شما بخواهید محتوای بیشتری برای آن موارد بارگیری کنید ، بنابراین ممکن است بخواهید از document.prerendering استفاده کنید. Prerendering and prerenderingchange برای هدف قرار دادن صفحات پیش نویس.

سایر مطالب را در حین پیش نویس نگه دارید

همان API های مورد بحث قبلاً می توانند برای نگه داشتن محتوای دیگر در مرحله prerender استفاده شوند. این می تواند بخش های خاصی از عناصر JavaScript یا کامل عناصر اسکریپت باشد که ترجیح می دهید در مرحله Prerender اجرا نکنید.

به عنوان مثال ، با توجه به این اسکریپت:

<script src="https://example.com/app/script.js" async></script>

شما می توانید این مورد را به یک عنصر اسکریپت درج پویا تغییر دهید که فقط بر اساس عملکرد قبلی whenActivated درج می کند:

async function addScript(scriptUrl) {
  await whenActivated;
  const script = document.createElement('script');
  script.src = 'scriptUrl';
  document.body.appendChild(script);
}

addScript('https://example.com/app/script.js');

این می تواند برای عقب نگه داشتن اسکریپت های متمایز که شامل تجزیه و تحلیل ، یا ارائه محتوا بر اساس حالت یا متغیرهای دیگر است که می توانند در طول بازدید تغییر کنند ، مفید باشد. به عنوان مثال ، توصیه ها ، یا وضعیت ورود به سیستم ، یا نمادهای سبد خرید همه می توانند برای اطمینان از ارائه اطلاعات به روز ، بازگردانده شوند.

در حالی که شاید این اتفاق بیشتر با استفاده از پیش نویس بیشتر اتفاق بیفتد ، این شرایط همچنین در مورد صفحات بارگذاری شده در زبانه های پس زمینه که قبلاً ذکر شد نیز صادق است (بنابراین عملکرد whenFirstVisible می تواند به جای whenActivated استفاده شود).

در بسیاری از موارد ، حالت در حالت ایده آل نیز باید در مورد تغییرات کلی visibilitychange بررسی شود - برای مثال ، هنگام بازگشت به صفحه ای که پس زمینه بوده است ، باید هر پیشخوان سبد خرید با آخرین تعداد موارد موجود در سبد به روز شود. بنابراین این یک مشکل خاص برای پیش نویس نیست ، اما Prerender فقط یک مسئله موجود را آشکارتر می کند.

یکی از راه هایی که Chrome برخی از نیاز به بسته بندی دستی اسکریپت ها یا کارکردها را کاهش می دهد ، این است که برخی از API ها همانطور که قبلاً ذکر شد ، عقب نگه داشته می شوند ، و همچنین Iframes شخص ثالث ارائه نمی شود ، بنابراین این تنها محتوا در بالای این مورد لازم است که به صورت دستی نگه داشته شود.

اندازه گیری عملکرد

برای اندازه گیری معیارهای عملکرد ، تجزیه و تحلیل باید در نظر بگیرد که آیا بهتر است این موارد را بر اساس زمان فعال سازی اندازه گیری کنیم تا زمان بارگذاری صفحه که API های مرورگر گزارش می دهند.

برای ویتای اصلی وب ، که توسط Chrome از طریق گزارش تجربه کاربر Chrome اندازه گیری می شود ، این موارد برای اندازه گیری تجربه کاربر در نظر گرفته شده است. بنابراین اینها بر اساس زمان فعال سازی اندازه گیری می شوند. این امر اغلب منجر به LCP 0 ثانیه ای می شود ، به عنوان مثال ، نشان می دهد این روش عالی برای بهبود ویتارهای اصلی وب شما است.

از نسخه 3.1.0 ، کتابخانه web-vitals برای رسیدگی به ناوبری های پیش از پیش به همان روشی که Chrome اندازه گیری های اصلی وب را اندازه گیری می کند ، به روز شده است. این نسخه همچنین در صورتی که صفحه به طور کامل یا جزئی از پیش تنظیم شده باشد ، ناوبری های پیش از پیش برای آن معیارها را در ویژگی Metric.navigationType پرچم می کند.

پیش نویس ها را اندازه گیری کنید

این که آیا یک صفحه از پیش داده شده است ، می توان با ورود غیر صفر activationStart از PerformanceNavigationTiming مشاهده کرد. این می تواند با استفاده از یک بعد سفارشی ، یا مشابه هنگام ورود به صفحه نمایش ، به عنوان مثال با استفاده از عملکرد pagePrerendered که قبلاً شرح داده شده است ، وارد شوید.

// Set Custom Dimension for Prerender status
gtag('set', { 'dimension1': pagePrerendered() });
// Initialise GA - including sending page view by default
gtag('config', 'G-12345678-1');

این امر به شما امکان می دهد تا تجزیه و تحلیل شما نشان دهد که در مقایسه با سایر انواع ناوبری ، تعداد ناوبری ها چه تعداد ناوبری از قبل انجام می شود ، و همچنین به شما امکان می دهد هرگونه معیارهای عملکرد یا معیارهای تجاری را با این انواع مختلف ناوبری همبستگی کنید. صفحات سریعتر به معنای کاربران شادتر است که اغلب می توانند تأثیر واقعی در اقدامات تجاری داشته باشند ، همانطور که مطالعات موردی ما نشان می دهد.

با اندازه گیری تأثیر شغلی صفحات پیش نویس برای ناوبری های فوری ، می توانید تصمیم بگیرید که آیا ارزش سرمایه گذاری بیشتر در استفاده از این فناوری را دارد تا ناوبری های بیشتری را از قبل انجام دهند یا بررسی کنند که چرا صفحات از قبل استفاده نمی شوند.

میزان ضربه را اندازه گیری کنید

علاوه بر اندازه گیری تأثیر صفحاتی که پس از یک پیش نویس بازدید می شود ، اندازه گیری صفحاتی که از قبل انجام شده و متعاقباً بازدید نمی شود نیز مهم است. این می تواند حاکی از آن باشد که شما بیش از حد پیش نویس هستید و از منابع ارزشمند کاربر برای سود کمی استفاده می کنید.

این می تواند با شلیک یک رویداد تجزیه و تحلیل در هنگام درج قوانین حدس و گمان اندازه گیری شود - پس از بررسی مرورگر از پیش نویس با استفاده از HTMLScriptElement.supports('speculationrules') پشتیبانی می کند - نشان می دهد که از پیش درخواست درخواست شده است. (توجه داشته باشید که فقط به این دلیل که از یک پیش نویس درخواست شده است ، نشان نمی دهد که یک پیش نویس شروع یا تکمیل شده است ، همانطور که قبلاً ذکر شد ، یک پیش نویس یک اشاره به مرورگر است و ممکن است انتخاب کند که صفحات پیش نویس در تنظیمات کاربر ، استفاده از حافظه فعلی یا سایر مواد مجوز را انتخاب نکند.)

سپس می توانید تعداد این رویدادها را با نماهای واقعی صفحه پیش نویس مقایسه کنید. یا در عوض ، اگر مقایسه آن آسانتر شود ، یک رویداد دیگر را در فعال سازی آتش می زند.

سپس "نرخ ضربه موفقیت آمیز" می تواند با مشاهده تفاوت بین این دو شکل تقریب یابد. برای صفحاتی که از API قوانین حدس و گمان استفاده می کنید تا صفحات را از قبل تنظیم کنید ، می توانید قوانین را به طور مناسب تنظیم کنید تا اطمینان حاصل کنید که نرخ ضربه بالایی را برای حفظ تعادل بین استفاده از منابع کاربران برای کمک به آنها ، در مقابل استفاده از آن بی نیاز نگه دارید.

توجه داشته باشید که ممکن است برخی از پیش نویس ها به دلیل پیش نویس نوار آدرس و نه فقط قوانین حدس و گمان شما اتفاق بیفتد. اگر می خواهید این موارد را متمایز کنید ، می توانید document.referrer بررسی کنید.

به یاد داشته باشید همچنین به صفحاتی که هیچ پیش نویس ندارند ، نگاه کنید ، زیرا این نشان می دهد که این صفحات حتی از نوار آدرس ، واجد شرایط برای پیش نویس نیستند. این ممکن است به این معنی باشد که شما از این تقویت عملکرد بهره نمی برید. تیم Chrome به دنبال اضافه کردن ابزاری اضافی برای تست واجد شرایط بودن پیش از این است که شاید شبیه به ابزار تست BFCache باشد ، و همچنین به طور بالقوه یک API را اضافه می کند تا چرا یک پیش نویس شکست خورده است.

تأثیر بر روی پسوندها

به پست اختصاصی در مورد پسوندهای Chrome مراجعه کنید: گسترش API برای پشتیبانی از ناوبری فوری که جزئیات برخی از نویسندگان تمدید ملاحظات اضافی ممکن است برای صفحات پیش از پیش نیاز داشته باشند.

بازخورد

Prerendering توسط تیم Chrome در حال توسعه است و برنامه های زیادی برای گسترش دامنه آنچه در نسخه Chrome 108 در دسترس است وجود دارد. ما از هرگونه بازخورد در مورد repo github یا استفاده از ردیاب شماره خود استقبال می کنیم و مشتاقانه منتظر شنیدن و به اشتراک گذاری مطالعات موردی از این API جدید هیجان انگیز هستیم.

لینک های مرتبط

• قوانین حدس و گمان CodeLab
• اشکال زدایی قوانین حدس و گمان
• معرفی prefetch نوستات
• قوانین حدس و گمان مشخصات API
• گمانه زنی های ناوبری repo github
• برنامه های افزودنی Chrome: گسترش API برای حمایت از ناوبری فوری

قدردانی ها

تصویر تصویربرداری توسط Marc-Olivier Jodoin در Unsplash