برنامه های افزودنی در Manifest V2 یک صفحه پس زمینه طولانی مدت داشتند که منابع را اشغال می کرد، حتی زمانی که برنامه افزودنی در حال اجرا نبود. در Manifest V3، زمینه پس‌زمینه را به سرویس‌کاران منتقل کرده‌ایم که فقط در صورت نیاز اجرا می‌شوند.

Manifest V3 توانایی یک برنامه افزودنی برای استفاده از کد میزبان از راه دور را حذف می کند، که با اجازه دادن به اجرای کد بازبینی نشده در برنامه های افزودنی، خطرات امنیتی ایجاد می کند. با این تغییر، یک برنامه افزودنی فقط می‌تواند جاوا اسکریپتی را اجرا کند که در بسته آن گنجانده شده است و توسط فروشگاه وب Chrome بازبینی می‌شود.

ما نسخه مسدودکننده webRequest API را منسوخ می‌کنیم. این امر مستلزم برنامه‌های افزودنی برای پراکسی کردن تمام ترافیک شبکه برای ارائه قابلیت‌های فیلتر بود که هزینه عملکرد و حفظ حریم خصوصی را به همراه داشت. DeclarativeNetRequest API جدید جایگزین امن تری برای بسیاری از موارد استفاده می کند.

Manifest V3 همچنین تعدادی API و قابلیت‌های جدید، بهبودهایی به پلتفرم از جمله پشتیبانی از روش‌های مبتنی بر وعده و موارد دیگر اضافه می‌کند.