Opcjonalny klucz pliku manifestu umożliwiający korzystanie z interfejsu input.ime API (edytora metod wprowadzania) w ChromeOS. Dzięki temu rozszerzenie może obsługiwać naciśnięcia klawiszy, ustawiać kompozycję i otwierać okna ułatwień. Deweloperzy muszą też zadeklarować uprawnienie "input" w tablicy "permissions" rozszerzenia.
Klucz akceptuje tablicę obiektów: name, id, language, layouts, input_view i options_page (patrz tabela poniżej).
| Właściwość | Typ | Opis |
|---|---|---|
name |
ciąg znaków | Wymagana nazwa obiektu komponentu wejściowego. |
id |
ciąg znaków | Opcjonalny identyfikator obiektu komponentu. |
language |
ciąg tekstowy (lub tablica ciągów tekstowych) | Opcjonalnie określony język lub lista odpowiednich języków. Przykłady: „pl”, [„pl”, „en”] |
layouts |
ciąg tekstowy (lub tablica ciągów tekstowych) | Opcjonalna lista metod wprowadzania. Pamiętaj, że ChromeOS obsługuje tylko jeden układ na metodę wprowadzania. Jeśli zdefiniujesz kilka układów, kolejność ich wyboru nie będzie określona. Dlatego zdecydowanie zalecamy, aby rozszerzenia określały tylko jeden układ na każdą metodę wprowadzania danych. W przypadku układów klawiatury prefiks xkb: wskazuje, że jest to rozszerzenie układu klawiatury. |
| Przykład: ["us::eng"] | ||
input_view |
ciąg znaków | Opcjonalny ciąg znaków określający zasób rozszerzenia. |
options_page |
ciąg znaków | Opcjonalny ciąg znaków określający zasób rozszerzenia. Jeśli nie podasz tej wartości, zostanie użyta strona opcji domyślnego rozszerzenia. |
{
// ...
"input_components": [{
"name": "ToUpperIME",
"id": "ToUpperIME",
"language": "en",
"layouts": ["us::eng"]
}]
// ...
}