chrome.events

توضیحات

فضای نام chrome.events شامل انواع متداول است که توسط APIهایی که رویدادها را ارسال می کنند تا در صورت وقوع اتفاق جالبی به شما اطلاع دهند.

یک Event شی ای است که به شما امکان می دهد در صورت وقوع اتفاق جالب مطلع شوید. در اینجا مثالی از استفاده از رویداد chrome.alarms.onAlarm آورده شده است تا هر زمان که زنگ هشداری سپری شد به شما اطلاع داده شود:

chrome.alarms.onAlarm.addListener(function(alarm) {
  appendToLog('alarms.onAlarm --'
              + ' name: '          + alarm.name
              + ' scheduledTime: ' + alarm.scheduledTime);
});

همانطور که مثال نشان می دهد، شما برای اعلان با استفاده از addListener() ثبت نام می کنید. آرگومان addListener() همیشه تابعی است که شما برای مدیریت رویداد تعریف می‌کنید، اما پارامترهای تابع به رویدادی که شما مدیریت می‌کنید بستگی دارد. با بررسی مستندات برای alarms.onAlarm ، می‌توانید ببینید که این تابع یک پارامتر دارد: یک شیء alarms.Alarm که جزئیات مربوط به زنگ سپری شده را دارد.

نمونه APIهایی با استفاده از رویدادها: زنگ هشدار ، i18n ، هویت ، زمان اجرا . اکثر API های کروم انجام می دهند.

کنترل کننده رویداد اعلامی

کنترل‌کننده‌های رویداد اعلامی وسیله‌ای برای تعریف قوانین متشکل از شرایط و اقدامات اعلامی ارائه می‌کنند. شرایط به جای موتور جاوا اسکریپت در مرورگر ارزیابی می شوند که تاخیرهای رفت و برگشت را کاهش می دهد و کارایی بسیار بالایی را ممکن می سازد.

کنترل‌کننده‌های رویداد اعلامی برای مثال در API درخواست وب اعلامی و API محتوای اعلامی استفاده می‌شوند. این صفحه مفاهیم زیربنایی همه کنترل‌کننده‌های رویداد اعلامی را شرح می‌دهد.

قوانین

ساده ترین قانون ممکن شامل یک یا چند شرط و یک یا چند عمل است:

var rule = {
  conditions: [ /* my conditions */ ],
  actions: [ /* my actions */ ]
};

در صورت تحقق هر یک از شرایط، تمام اقدامات اجرا می شوند.

علاوه بر شرایط و اقدامات، می‌توانید به هر قانون یک شناسه بدهید، که لغو ثبت قوانین ثبت‌شده قبلی را ساده‌تر می‌کند، و اولویتی برای تعریف اولویت‌ها در میان قوانین دارد. اولویت‌ها تنها در صورتی در نظر گرفته می‌شوند که قوانین با یکدیگر تضاد داشته باشند یا نیاز به اجرای با ترتیب خاصی داشته باشند. اقدامات به ترتیب نزولی اولویت قوانین آنها اجرا می شوند.

var rule = {
  id: "my rule",  // optional, will be generated if not set.
  priority: 100,  // optional, defaults to 100.
  conditions: [ /* my conditions */ ],
  actions: [ /* my actions */ ]
};

اشیاء رویداد

اشیاء رویداد ممکن است از قوانین پشتیبانی کنند. این اشیاء رویداد زمانی که رویدادها اتفاق می‌افتند، یک تابع فراخوانی را فراخوانی نمی‌کنند، اما آزمایش می‌کنند که آیا هر قانون ثبت‌شده حداقل یک شرط انجام شده دارد یا خیر و اقدامات مرتبط با این قانون را اجرا می‌کند. اشیاء رویدادی که از API اعلامی پشتیبانی می‌کنند دارای سه روش مرتبط هستند: events.Event.addRules ، events.Event.removeRules ، و events.Event.getRules .

افزودن قوانین

برای افزودن قوانین تابع addRules() شی رویداد را فراخوانی کنید. آرایه‌ای از نمونه‌های قانون را به‌عنوان پارامتر اول و تابع فراخوانی می‌گیرد که پس از تکمیل فراخوانی می‌شود.

var rule_list = [rule1, rule2, ...];
function addRules(rule_list, function callback(details) {...});

اگر قوانین با موفقیت درج شده باشند، پارامتر details حاوی آرایه ای از قوانین درج شده است که به همان ترتیبی که در rule_list تصویب شده ظاهر می شود، جایی که پارامترهای اختیاری id و priority با مقادیر تولید شده پر شده اند. اگر هر قاعده ای نامعتبر باشد، به عنوان مثال، به دلیل اینکه شامل یک شرط یا عملکرد نامعتبر است، هیچ یک از قوانین اضافه نمی شود و متغیر runtime.lastError هنگام فراخوانی تابع callback تنظیم می شود. هر قانون در rule_list باید دارای یک شناسه منحصر به فرد باشد که در حال حاضر توسط قانون دیگری یا یک شناسه خالی استفاده نمی شود.

حذف قوانین

برای حذف قوانین removeRules() فراخوانی کنید. یک آرایه اختیاری از شناسه های قانون را به عنوان پارامتر اول و یک تابع فراخوانی را به عنوان پارامتر دوم می پذیرد.

var rule_ids = ["id1", "id2", ...];
function removeRules(rule_ids, function callback() {...});

اگر rule_ids آرایه ای از شناسه ها باشد، تمام قوانینی که شناسه های فهرست شده در آرایه را دارند حذف می شوند. اگر rule_ids یک شناسه را فهرست می‌کند، که ناشناخته است، این شناسه بی‌صدا نادیده گرفته می‌شود. اگر rule_ids undefined باشد، همه قوانین ثبت شده این برنامه افزودنی حذف می شوند. تابع callback() زمانی فراخوانی می شود که قوانین حذف شوند.

بازیابی قوانین

برای بازیابی لیستی از قوانین ثبت شده فعلی، تابع getRules() فراخوانی کنید. یک آرایه اختیاری از شناسه‌های قانون با معنایی مشابه removeRules و یک تابع callback می‌پذیرد.

var rule_ids = ["id1", "id2", ...];
function getRules(rule_ids, function callback(details) {...});

پارامتر details ارسال شده به callback() به آرایه ای از قوانین شامل پارامترهای اختیاری پر شده اشاره دارد.

عملکرد

برای دستیابی به حداکثر عملکرد، باید دستورالعمل های زیر را در نظر داشته باشید.

ثبت نام و لغو ثبت قوانین به صورت عمده. پس از هر ثبت نام یا لغو ثبت، Chrome باید ساختارهای داده داخلی را به روز کند. این به روز رسانی یک عملیات گران قیمت است.

به جای:

var rule1 = {...};
var rule2 = {...};
chrome.declarativeWebRequest.onRequest.addRules([rule1]);
chrome.declarativeWebRequest.onRequest.addRules([rule2]);

ترجیح دادن:

var rule1 = {...};
var rule2 = {...};
chrome.declarativeWebRequest.onRequest.addRules([rule1, rule2]);

تطبیق زیررشته‌ها را به عبارات معمولی در رویداد ترجیح دهید. UrlFilter. تطبیق مبتنی بر رشته فرعی بسیار سریع است.

به جای:

var match = new chrome.declarativeWebRequest.RequestMatcher({
    url: {urlMatches: "example.com/[^?]*foo" } });

ترجیح دادن:

var match = new chrome.declarativeWebRequest.RequestMatcher({
    url: {hostSuffix: "example.com", pathContains: "foo"} });

اگر قوانین زیادی وجود دارد که عملکردهای مشابهی دارند، قوانین را در یکی ادغام کنید. قواعد به محض تحقق یک شرط، اقدامات خود را آغاز می کنند. این تطابق را سرعت می‌بخشد و مصرف حافظه را برای مجموعه‌های اقدام تکراری کاهش می‌دهد.

به جای:

var condition1 = new chrome.declarativeWebRequest.RequestMatcher({
    url: { hostSuffix: 'example.com' } });
var condition2 = new chrome.declarativeWebRequest.RequestMatcher({
    url: { hostSuffix: 'foobar.com' } });
var rule1 = { conditions: [condition1],
              actions: [new chrome.declarativeWebRequest.CancelRequest()]};
var rule2 = { conditions: [condition2],
              actions: [new chrome.declarativeWebRequest.CancelRequest()]};
chrome.declarativeWebRequest.onRequest.addRules([rule1, rule2]);

ترجیح دادن:

  var rule = { conditions: [condition1, condition2],
                actions: [new chrome.declarativeWebRequest.CancelRequest()]};
  chrome.declarativeWebRequest.onRequest.addRules([rule]);

رویدادهای فیلتر شده

رویدادهای فیلتر شده مکانیزمی است که به شنوندگان اجازه می‌دهد تا زیر مجموعه‌ای از رویدادها را مشخص کنند. شنونده‌ای که از فیلتر استفاده می‌کند برای رویدادهایی که از فیلتر عبور نمی‌کنند فراخوانی نمی‌شود، که باعث می‌شود کد شنیداری شفاف‌تر و کارآمدتر باشد. . یک کارگر خدماتی برای رسیدگی به رویدادهایی که به آنها اهمیتی نمی دهد نیازی به بیدار شدن ندارند.

رویدادهای فیلتر شده برای اجازه گذار از کد فیلتر دستی مانند زیر در نظر گرفته شده است:

chrome.webNavigation.onCommitted.addListener(function(e) {
  if (hasHostSuffix(e.url, 'google.com') ||
      hasHostSuffix(e.url, 'google.com.au')) {
    // ...
  }
});

به این:

chrome.webNavigation.onCommitted.addListener(function(e) {
  // ...
}, {url: [{hostSuffix: 'google.com'},
          {hostSuffix: 'google.com.au'}]});

رویدادها از فیلترهای خاصی پشتیبانی می کنند که برای آن رویداد معنادار هستند. لیست فیلترهایی که یک رویداد از آنها پشتیبانی می کند در اسناد مربوط به آن رویداد در بخش "فیلترها" فهرست می شود.

هنگام تطبیق آدرس‌های اینترنتی (مانند مثال بالا)، فیلترهای رویداد از همان قابلیت‌های تطبیق URL پشتیبانی می‌کنند که با events.UrlFilter قابل بیان است. UrlFilter، به جز تطبیق طرح و پورت.

انواع

Event

شیئی که امکان افزودن و حذف شنوندگان را برای یک رویداد Chrome می دهد.

خواص

  • addListener

    باطل

    پاسخ تماس شنونده رویداد را به یک رویداد ثبت می کند.

    تابع addListener به شکل زیر است:

    (callback: H) => {...}

    • پاسخ به تماس

      اچ

      زمانی که رویدادی رخ می دهد تماس گرفته می شود. پارامترهای این تابع به نوع رویداد بستگی دارد.

  • addRules

    باطل

    قوانینی را برای مدیریت رویدادها ثبت می کند.

    تابع addRules به نظر می رسد:

    (rules: Rule<anyany>[], callback?: function) => {...}

    • قوانین

      قانون <anyany>[]

      قوانینی که باید ثبت شود اینها جایگزین قوانین ثبت شده قبلی نمی شوند.

    • پاسخ به تماس

      عملکرد اختیاری

      پارامتر callback به نظر می رسد:

      (rules: Rule<anyany>[]) => void

      • قوانین

        قانون <anyany>[]

        قوانینی که ثبت شده اند، پارامترهای اختیاری با مقادیر پر می شوند.

  • قوانین را دریافت کنید

    باطل

    قوانین ثبت شده فعلی را برمی گرداند.

    تابع getRules به نظر می رسد:

    (ruleIdentifiers?: string[], callback: function) => {...}

    • شناسه های rule

      رشته[] اختیاری است

      اگر یک آرایه ارسال شود، فقط قوانین با شناسه های موجود در این آرایه برگردانده می شوند.

    • پاسخ به تماس

      تابع

      پارامتر callback به نظر می رسد:

      (rules: Rule<anyany>[]) => void

      • قوانین

        قانون <anyany>[]

        قوانینی که ثبت شده اند، پارامترهای اختیاری با مقادیر پر می شوند.

  • دارای Listener است

    باطل

    تابع hasListener به شکل زیر است:

    (callback: H) => {...}

    • پاسخ به تماس

      اچ

      شنونده ای که وضعیت ثبت نامش آزمایش می شود.

    • برمی گرداند

      بولی

      اگر پاسخ تماس در رویداد ثبت شده باشد درست است.

  • شنوندگان دارد

    باطل

    تابع hasListeners به ​​شکل زیر است:

    () => {...}

    • برمی گرداند

      بولی

      درست است اگر شنوندگان رویداد در رویداد ثبت نام کرده باشند.

  • removeListener

    باطل

    یک تماس شنونده رویداد را از یک رویداد لغو ثبت می کند.

    تابع removeListener به شکل زیر است:

    (callback: H) => {...}

    • پاسخ به تماس

      اچ

      شنونده ای که باید ثبت نشده باشد.

  • حذف قوانین

    باطل

    قوانین ثبت شده فعلی را لغو ثبت می کند.

    تابع removeRules به نظر می رسد:

    (ruleIdentifiers?: string[], callback?: function) => {...}

    • شناسه های rule

      رشته[] اختیاری است

      اگر یک آرایه ارسال شود، فقط قوانین با شناسه های موجود در این آرایه ثبت نمی شوند.

    • پاسخ به تماس

      عملکرد اختیاری

      پارامتر callback به نظر می رسد:

      () => void

Rule

شرح یک قانون اعلامی برای رسیدگی به رویدادها.

خواص

  • اقدامات

    هر[]

    فهرستی از اقداماتی که در صورت تحقق یکی از شرایط انجام می شود.

  • شرایط

    هر[]

    فهرستی از شرایطی که می توانند اقدامات را آغاز کنند.

  • شناسه

    رشته اختیاری

    شناسه اختیاری که اجازه ارجاع به این قانون را می دهد.

  • اولویت

    شماره اختیاری

    اولویت اختیاری این قانون. پیش فرض 100 است.

  • برچسب ها

    رشته[] اختیاری است

    برچسب ها را می توان برای حاشیه نویسی قوانین و انجام عملیات روی مجموعه قوانین استفاده کرد.

UrlFilter

URL ها را برای معیارهای مختلف فیلتر می کند. فیلتر کردن رویداد را ببینید. همه معیارها به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.

خواص

  • cidrBlocks

    رشته[] اختیاری است

    Chrome 123+

    اگر قسمت میزبان URL یک آدرس IP باشد و در هر یک از بلوک های CIDR مشخص شده در آرایه وجود داشته باشد مطابقت دارد.

  • میزبان حاوی

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که نام میزبان URL حاوی یک رشته مشخص باشد. برای آزمایش اینکه آیا جزء نام میزبان دارای پیشوند «foo» است، از hostContains استفاده کنید: «.foo». این با «www.foobar.com» و «foo.com» مطابقت دارد، زیرا یک نقطه ضمنی در ابتدای نام میزبان اضافه شده است. به طور مشابه، hostContains را می توان برای مطابقت با پسوند مؤلفه ('foo.') و دقیقاً مطابقت با مؤلفه ها ('.foo.') استفاده کرد. تطبیق پسوند و دقیق برای آخرین مؤلفه ها باید به طور جداگانه با استفاده از hostSuffix انجام شود، زیرا هیچ نقطه ضمنی در انتهای نام میزبان اضافه نمی شود.

  • میزبان برابر است

    رشته اختیاری

    اگر نام میزبان URL برابر با یک رشته مشخص باشد مطابقت دارد.

  • hostPrefix

    رشته اختیاری

    اگر نام میزبان URL با یک رشته مشخص شروع شود مطابقت دارد.

  • پسوند میزبان

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که نام میزبان URL به یک رشته مشخص ختم شود.

  • OriginalAndPathMatches

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که URL بدون بخش جستجو و شناسه قطعه با عبارت منظم مشخص شده مطابقت داشته باشد. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند. عبارات منظم از نحو RE2 استفاده می کنند.

  • مسیر شامل

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش مسیر URL حاوی یک رشته مشخص باشد.

  • مسیر برابر است

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش مسیر URL برابر با یک رشته مشخص باشد.

  • پیشوند path

    رشته اختیاری

    اگر قسمت مسیر URL با یک رشته مشخص شروع شود مطابقت دارد.

  • پسوند path

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش مسیر URL با یک رشته مشخص به پایان برسد.

  • پورت ها

    (شماره | شماره[])[] اختیاری است

    اگر پورت URL در هر یک از لیست های پورت مشخص شده باشد مطابقت دارد. برای مثال [80, 443, [1000, 1200]] با تمام درخواست‌های موجود در پورت 80، 443 و در محدوده 1000-1200 مطابقت دارد.

  • queryContains

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش پرس و جو URL حاوی یک رشته مشخص باشد.

  • queryEquals

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش پرس و جو از URL برابر با یک رشته مشخص شده باشد.

  • queryPrefix

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش پرس و جو از URL با یک رشته مشخص شروع شود.

  • پسوند query

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که بخش پرس و جو از URL با یک رشته مشخص به پایان برسد.

  • طرح ها

    رشته[] اختیاری است

    در صورتی مطابقت دارد که طرح URL با هر یک از طرح های مشخص شده در آرایه برابر باشد.

  • url حاوی

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که URL (بدون شناسه قطعه) حاوی یک رشته مشخص باشد. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند.

  • urlEquals

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که URL (بدون شناسه قطعه) برابر با یک رشته مشخص شده باشد. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند.

  • urlMatches

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که URL (بدون شناسه قطعه) با عبارت منظم مشخص شده مطابقت داشته باشد. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند. عبارات منظم از نحو RE2 استفاده می کنند.

  • urlPrefix

    رشته اختیاری

    اگر URL (بدون شناسه قطعه) با یک رشته مشخص شروع شود مطابقت دارد. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند.

  • پسوند url

    رشته اختیاری

    در صورتی مطابقت دارد که URL (بدون شناسه قطعه) به یک رشته مشخص ختم شود. اگر شماره‌های پورت با شماره پورت پیش‌فرض مطابقت داشته باشند، از URL حذف می‌شوند.