chrome.i18n

Opis

Plik manifestu

Jeśli rozszerzenie ma katalog /_locales, w pliku manifestu musi być wskazana wartość "default_locale".

Pojęcia i wykorzystanie

Wszystkie ciągi znaków widoczne dla użytkowników musisz umieścić w pliku o nazwie messages.json. Za każdym razem dodajesz nowe ustawienia regionalne, dodajesz plik wiadomości w katalogu o nazwie /_locales/_localeCode_, gdzie localeCode to kod, np. en w przypadku języka angielskiego.

Oto hierarchia plików umiędzynarodowionego rozszerzenia, które obsługuje język angielski (en), hiszpański (es) i koreański (ko):

Obsługa wielu języków

Załóżmy, że masz rozszerzenie z plikami przedstawionymi na tym rysunku:

Aby przetłumaczyć to rozszerzenie, musisz nadać mu nazwę każdy ciąg widoczny dla użytkowników i umieścić go w wiadomościach. . Plik manifestu rozszerzenia, pliki CSS i kod JavaScript używają nazwy każdego ciągu znaków, aby uzyskać jego wersji zlokalizowanej.

Tak będzie wyglądać rozszerzenie po umiędzynarodowieniu (zwróć uwagę, że nadal zawiera ono angielskie):

<img "__msg_extname__",="" "default_locale"="" "pl".="" "extname"."="" "Cześć="" _locates=&quot;&quot; a=&quot;&quot; alt="W pliku manifest.json " and=&quot;&quot; był="" changed=&quot;&quot; chrome.i18n.getmessage("extname").="" defines=&quot;&quot; en=&quot;&quot; file=&quot;&quot; file,=&quot;&quot; has=&quot;&quot; hello=&quot;&quot; in=&quot;&quot; item=&quot;&quot; javascript=&quot;&quot; messages.json=&quot;&quot; named=&quot;&quot; nowy="" src=&quot;/static/docs/extensions/mv2/reference/i18n/images/i18n-after-1.gif&quot; the=&quot;&quot; to=&quot;&quot; wartość="" świecie"="" />

Uwagi na temat umiędzynarodawiania:

• Możesz używać dowolnego z obsługiwanych języków. Jeśli używasz nieobsługiwanego języka, Google Chrome ignoruje go.

• W pliku manifest.json i pliku CSS odwołaj się do ciągu o nazwie messagename w następujący sposób:

  __MSG_messagename__
  

• W kodzie JavaScript rozszerzenia lub aplikacji znajdź ciąg o nazwie messagename w ten sposób:

  chrome.i18n.getMessage("messagename")
  

• W każdym wywołaniu funkcji getMessage() możesz podać do 9 ciągów, które zostaną umieszczone w wiadomości. Zobacz Przykłady: getMessage w przypadku szczegółowych informacji.

• Niektóre wiadomości, na przykład @@bidi_dir i @@ui_locale, są dostarczane w ramach internacjonalizacji systemu. Pełną listę wstępnie zdefiniowanych nazw wiadomości znajdziesz w sekcji Wstępnie zdefiniowane komunikaty.

• W messages.json każdy ciąg widoczny dla użytkowników ma nazwę – „wiadomość” oraz opcjonalnie &quot;description&quot; elementu. Nazwa to klucz, np. „extName” lub „search_string” identyfikującego ciągu znaków. Komunikat określa wartość ciągu znaków w tym języku. Opcjonalny „description” umożliwia tłumaczom, którzy mogą nie być w stanie zobaczyć, jak dany ciąg znaków jest używany w . Na przykład:

  {
    "search_string": {
      "message": "hello%20world",
      "description": "The string we search for. Put %20 between words that go together."
    },
    ...
  }
  

Więcej informacji znajdziesz w artykule Formaty wiadomości związanych z różnymi językami.

Po umiędzynarodowieniu rozszerzenia tłumaczenie jest proste. Kopiujesz: messages.json, przetłumaczyć i umieścić kopię w nowym katalogu pod adresem /_locates. Na przykład, aby obsługiwać Hiszpański, tylko umieść przetłumaczoną kopię tekstu messages.json pod tytułem /_locates/es. Następujący rysunek pokazuje poprzednie rozszerzenie z nowym tłumaczeniem na język hiszpański.

Wstępnie zdefiniowane komunikaty

System internacjonalizacji udostępnia kilka wstępnie zdefiniowanych komunikatów, które pomogą Ci zlokalizować treści. Te uwzględnij @@ui_locale (dzięki czemu możesz wykryć bieżący język interfejsu użytkownika) oraz kilka komunikatów @@bidi_..., które pozwalają określić kierunek tekstu. Te ostatnie wiadomości mają podobne nazwy do stałych w elemencie gadżetów BIDI (dwukierunkowy) API.

Specjalnego komunikatu @@extension_id można używać w plikach CSS i JavaScript niezależnie od tego, czy rozszerzenie lub aplikacja są zlokalizowane. Ten komunikat nie działa w plikach manifestu.

Tabela poniżej zawiera opis wszystkich wstępnie zdefiniowanych komunikatów.

Oto przykład użycia właściwości @@extension_id w pliku CSS do utworzenia adresu URL:

body {
  background-image:url('chrome-extension://__MSG_@@extension_id__/background.png');
}

Jeśli identyfikator rozszerzenia to abcdefghijklmnopqrstuvwxyzabcdef, to w poprzednim kodzie należy użyć pogrubionego wiersza. fragment kodu zmieni się w:

  background-image:url('chrome-extension://abcdefghijklmnopqrstuvwxyzabcdef/background.png');

Oto przykład użycia wiadomości @@bidi_* w pliku CSS:

body {
  direction: __MSG_@@bidi_dir__;
}

div#header {
  margin-bottom: 1.05em;
  overflow: hidden;
  padding-bottom: 1.5em;
  padding-__MSG_@@bidi_start_edge__: 0;
  padding-__MSG_@@bidi_end_edge__: 1.5em;
  position: relative;
}

W językach zapisywanych od lewej do prawej, na przykład w języku angielskim, pogrubione linie wyglądają tak:

  dir: ltr;
  padding-left: 0;
  padding-right: 1.5em;

Języki

Masz do wyboru wiele regionów, w tym te (np. en), które pozwalają na pojedyncze tłumaczenie z uwzględnieniem wielu odmian danego języka (np. en_GB czy en_US).

Możesz zlokalizować rozszerzenie w dowolnym języku obsługiwanym w Chrome Web Store. Jeśli Twojego języka nie ma na liście, wybierz najbliższą alternatywę. Jeśli na przykład domyślne język rozszerzenia to "de_CH", wybierz "de" w Chrome Web Store.

Wyszukiwanie wiadomości

Nie musisz definiować każdego ciągu dla każdego obsługiwanego języka. Jeśli język domyślny messages.json zawiera wartość każdego ciągu. Rozszerzenie lub aplikacja będzie działać niezależnie od tego, jest rozproszone. Oto jak system rozszerzeń wyszukuje wiadomość:

1. Wyszukaj plik z wiadomościami (jeśli jest dostępny) pod kątem preferowanego języka użytkownika. Jeśli na przykład Google Język Chrome jest ustawiony na angielski (brytyjski) (en_GB). System najpierw szuka wiadomości w /_locates/en_GB/messages.json Jeśli plik istnieje i komunikat jest widoczny, system sprawdza, Już nie musisz.
2. Jeśli preferowany język użytkownika określa region (czyli ma podkreślenie: _), wyszukaj w lokalizacji bez tego regionu. Jeśli na przykład plik z wiadomościami en_GB nie istnieje lub nie będzie zawierać tej wiadomości, system sprawdzi plik z wiadomościami en. Jeśli plik istnieje, system nie szuka już jej.
3. Wyszukaj język domyślny w pliku wiadomości. Na przykład, jeśli rozszerzenie „default_locale” jest ustawiona na „es”, a nie /_locates/en_GB/messages.json ani /_locates/en/messages.json zawiera wiadomość, a rozszerzenie używa wiadomości z adresu /_locates/es/messages.json

Na ilustracji poniżej komunikat o nazwie „colores” we wszystkich 3 językach, w których rozszerzenie obsługuje, ale „extName” działa tylko w dwóch regionach. Zawsze, gdy użytkownik korzysta z Google Chrome w Stanach Zjednoczonych Angielski widzi etykietę „Kolory”, a użytkownik posługujący się brytyjskim angielskim widzi „Kolory”. angielski (USA) i Użytkownicy Wielkiej Brytanii widzą rozszerzenie „Hello World”. Domyślnym językiem jest hiszpański, użytkownicy korzystający z przeglądarki Google Chrome w językach innych niż angielski zobaczą etykietę „Kolory”. oraz rozszerzenie pod tytułem „Hola mundo”.

Ustaw język przeglądarki

Aby przetestować tłumaczenia, warto ustawić język przeglądarki. W tej sekcji znajdziesz wskazówki, jak ustawienia regionalne w systemach Windows, Mac OS X, Linux i ChromeOS.

Windows

Możesz zmienić język przy użyciu skrótu lub interfejsu użytkownika Google Chrome. jest szybsza, jeśli go skonfigurujesz i możesz używać kilku języków jednocześnie.

Użyj skrótu specyficznego dla języka

Aby utworzyć skrót, który będzie uruchamiać Google Chrome w określonym języku, i go używać:

1. Utwórz kopię skrótu do Google Chrome, który jest już na pulpicie.
2. Zmień nazwę nowego skrótu, aby pasował do nowego języka.

3. Zmień właściwości skrótu, tak aby pole Cel określało --lang oraz --user-data-dir. Wartość docelowa powinna wyglądać mniej więcej tak:

   path_to_chrome.exe --lang=locale --user-data-dir=c:\locale_profile_dir
   

4. Uruchom Google Chrome, klikając dwukrotnie skrót.

Na przykład, aby utworzyć skrót do uruchamiania Google Chrome w języku hiszpańskim (es), możesz utworzyć skrót skrót o nazwie chrome-es z następującą wartością docelową:

path_to_chrome.exe --lang=es --user-data-dir=c:\chrome-profile-es

Możesz utworzyć dowolną liczbę skrótów, co ułatwi testowanie w wielu językach. Przykład:

path_to_chrome.exe --lang=en --user-data-dir=c:\chrome-profile-en
path_to_chrome.exe --lang=en_GB --user-data-dir=c:\chrome-profile-en_GB
path_to_chrome.exe --lang=ko --user-data-dir=c:\chrome-profile-ko

Korzystanie z interfejsu

Poniżej opisano, jak zmienić ustawienia regionalne za pomocą interfejsu użytkownika przeglądarki Google Chrome dla systemu Windows:

1. Ikona aplikacji > Opcje
2. Wybierz kartę Dla zaawansowanych.
3. Przewiń w dół do sekcji Treść internetowa.
4. Kliknij Zmień ustawienia czcionki i języka.
5. Wybierz kartę Języki.
6. Wybierz z menu język Google Chrome.
7. Uruchom ponownie Chrome

Mac OS X

Aby zmienić język na Macu, użyj preferencji systemowych.

1. Z menu Apple wybierz Preferencje systemowe.
2. W sekcji Osobiste wybierz Międzynarodowe.
3. Wybierz język i lokalizację
4. Uruchom ponownie Chrome

Linux

Aby zmienić ustawienia regionalne w systemie Linux, najpierw zamknij Google Chrome. Następnie w jednym wierszu ustaw język LANGUAGE. i uruchomić przeglądarkę Google Chrome. Na przykład:

LANGUAGE=es ./chrome

ChromeOS

Aby zmienić język w ChromeOS:

1. W obszarze powiadomień wybierz Ustawienia.
2. W sekcji Języki i metody wprowadzania kliknij menu Język.
3. Jeśli Twojego języka nie ma na liście, kliknij Dodaj języki i dodaj go.
4. Po dodaniu języka kliknij opcję menu Więcej działań z 3 kropkami obok języka i wybierz Wyświetlaj ChromeOS w tym języku.
5. Kliknij przycisk Uruchom ponownie obok ustawionego języka, aby ponownie uruchomić ChromeOS.

Przykłady

Proste przykłady internacjonalizacji znajdziesz w katalogu examples/api/i18n. Dla pełny przykład: examples/extensions/news. Inne przykłady oraz pomoc w wyświetlaniu kodu źródłowego znajdziesz w sekcji Przykłady.

getMessage()

Poniższy kod pobiera zlokalizowaną wiadomość z przeglądarki i wyświetla ją w postaci ciągu znaków. it zastępuje dwie zmienne w wiadomości ciągami „ciąg1” i „ciąg2”.

function getMessage() {
  var message = chrome.i18n.getMessage("click_here", ["string1", "string2"]);
  document.getElementById("languageSpan").innerHTML = message;
}

Aby podać i użyć pojedynczego ciągu znaków:

  // In JavaScript code
  status.innerText = chrome.i18n.getMessage("error", errorDetails);

"error": {
  "message": "Error: $details$",
  "description": "Generic error template. Expects error parameter to be passed in.",
  "placeholders": {
    "details": {
      "content": "$1",
      "example": "Failed to fetch RSS feed."
    }
  }
}

Więcej informacji o symbolach zastępczych znajdziesz na stronie Wiadomości o określonych regionach. Więcej informacji: wywołującego getMessage() znajdziesz w dokumentacji interfejsu API.

getAcceptLanguages()

Poniższy kod pobiera z przeglądarki języki akceptowane i wyświetla je jako ciąg znaków przez rozdzielając je znakiem „,”.

function getAcceptLanguages() {
  chrome.i18n.getAcceptLanguages(function(languageList) {
    var languages = languageList.join(",");
    document.getElementById("languageSpan").innerHTML = languages;
  })
}

Szczegółowe informacje o wywoływaniu funkcji getAcceptLanguages() znajdziesz w dokumentacji interfejsu API.

detectLanguage()

Ten kod wykrywa do 3 języków na podstawie danego ciągu i wyświetla wynik jako ciągi tekstowe rozdzielone znakami nowego wiersza.

function detectLanguage(inputText) {
  chrome.i18n.detectLanguage(inputText, function(result) {
    var outputLang = "Detected Language: ";
    var outputPercent = "Language Percentage: ";
    for(i = 0; i < result.languages.length; i++) {
      outputLang += result.languages[i].language + " ";
      outputPercent +=result.languages[i].percentage + " ";
    }
    document.getElementById("languageSpan").innerHTML = outputLang + "\n" + outputPercent + "\nReliable: " + result.isReliable;
  });
}

Więcej informacji o wywoływaniu funkcji detectLanguage(inputText) znajdziesz w dokumentacji interfejsu API.

chrome.i18n.detectLanguage(
  text: string,
  callback?: function,
)

chrome.i18n.getAcceptLanguages(
  callback?: function,
)

chrome.i18n.getMessage(
  messageName: string,
  substitutions?: any,
  options?: object,
)

chrome.i18n.getUILanguage()